მცირენაყოფიანი ბალამწარა
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Mcirenayofiani balamwara.jpg|thumb|250პქ|მცირენაყოფიანი ბალამწარა]] | [[ფაილი:Mcirenayofiani balamwara.jpg|thumb|250პქ|მცირენაყოფიანი ბალამწარა]] | ||
− | '''მცირენაყოფიანი ბალამწარა''' - (Cerasus microcarpa [C.A. Mey.] Boiss. = Prunus microcarpa C.A. Mey.); ოჯახი: ვარდისებრნი (Rosaceae). 1 მ-მდე სიმაღლის ბუჩქია. ქერქი ნაცრისფერია, ფოთლები – მოგრძო-ელიფსური ან კვერცხისებური. მცირე ზომის, სიგრძით 1-3 სმ და სიგანით – 3-10 მმ. ყვავილები დამოკლებულ ყლორტებზეა განლაგებული. ყვავილების რაოდენობაა 4-5, რომელიც შეფერილობით კაშკაშა ვარდისფერია. ყვ. III-V; ნაყ. V-VI. კახეთის რეგიონში ეს მცენარე გავრცელებულია ქიზიყსა და გარე კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე და გარეჯის მიდამოებში. ის გავრცელებულია ქართლშიც. მცენარე შესულია [[საქართველო|საქართველოს]] წითელ ნუსხაში, როგორც მოწყვლადი სახეობა. | + | '''მცირენაყოფიანი ბალამწარა''' - (Cerasus microcarpa [C.A. Mey.] Boiss. = Prunus microcarpa C.A. Mey.); ოჯახი: ვარდისებრნი (Rosaceae). 1 მ-მდე სიმაღლის ბუჩქია. ქერქი ნაცრისფერია, ფოთლები – მოგრძო-ელიფსური ან კვერცხისებური. მცირე ზომის, სიგრძით 1-3 სმ და სიგანით – 3-10 მმ. ყვავილები დამოკლებულ ყლორტებზეა განლაგებული. ყვავილების რაოდენობაა 4-5, რომელიც შეფერილობით კაშკაშა ვარდისფერია. ყვ. III-V; ნაყ. V-VI. კახეთის რეგიონში ეს მცენარე გავრცელებულია ქიზიყსა და გარე კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე და გარეჯის მიდამოებში. ის გავრცელებულია ქართლშიც. მცენარე შესულია [[საქართველო|საქართველოს]] წითელ ნუსხაში, როგორც [[მოწყვლადობა|მოწყვლადი]] სახეობა. |
12:13, 5 ივნისი 2018-ის ვერსია
მცირენაყოფიანი ბალამწარა - (Cerasus microcarpa [C.A. Mey.] Boiss. = Prunus microcarpa C.A. Mey.); ოჯახი: ვარდისებრნი (Rosaceae). 1 მ-მდე სიმაღლის ბუჩქია. ქერქი ნაცრისფერია, ფოთლები – მოგრძო-ელიფსური ან კვერცხისებური. მცირე ზომის, სიგრძით 1-3 სმ და სიგანით – 3-10 მმ. ყვავილები დამოკლებულ ყლორტებზეა განლაგებული. ყვავილების რაოდენობაა 4-5, რომელიც შეფერილობით კაშკაშა ვარდისფერია. ყვ. III-V; ნაყ. V-VI. კახეთის რეგიონში ეს მცენარე გავრცელებულია ქიზიყსა და გარე კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე და გარეჯის მიდამოებში. ის გავრცელებულია ქართლშიც. მცენარე შესულია საქართველოს წითელ ნუსხაში, როგორც მოწყვლადი სახეობა.
წყარო
კახეთის რეგიონის მცენარეები – 400 სახეობის მცენარე და 402 ფოტო; სარკვევზე იმუშავა კახაბერ სუხიტაშვილმა; რედაქტორი მაია ახალკაცი, თბილისი 2016.