ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
| − | მისი მიზანია დარტყმების შედეგების ლიკვიდაცია, სამრეწველო საწარმოების, ელექტროსადგურების, ტრანსპორტისა და სხვა მუშაობის ნორმალური პირობების შექმნა. | + | მისი მიზანია [[დარტყმა (სამხედრო)|დარტყმების]] შედეგების ლიკვიდაცია, სამრეწველო საწარმოების, ელექტროსადგურების, ტრანსპორტისა და სხვა მუშაობის ნორმალური პირობების შექმნა. |
| − | ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა პირველად განხორციელდა I მსოფლიო ომის დროს. | + | ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა პირველად განხორციელდა [[პირველი მსოფლიო ომი|I მსოფლიო ომის]] დროს. |
| − | XX საუკუნის 20–30-იან წლებში ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა ჩამოყალიბდა ბევრ ევროპულ ქვეყანაში. 1961 ყოფილ საბჭოთა კავშირში მოხდა ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვაის რეორგანიზაცია და შეიქმნა სამოქალაქო თავდაცვის სისტემა. | + | XX საუკუნის 20–30-იან წლებში ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა ჩამოყალიბდა ბევრ [[ევროპა|ევროპულ]] ქვეყანაში. 1961 ყოფილ საბჭოთა კავშირში მოხდა ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვაის რეორგანიზაცია და შეიქმნა სამოქალაქო [[თავდაცვა (სამხედრო ტერმინი)|თავდაცვის]] სისტემა. |
17:47, 22 იანვარი 2018-ის ვერსია
ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა - ღონისძიებათა სისტემა, რომელსაც ახორციელებენ ხელისუფლების ადგილობრივი ორგანოები ჰაერიდან მოწინააღმდეგის თავდასხმისაგან მოსახლეობისა და ობიექტების დასაცავად.
მისი მიზანია დარტყმების შედეგების ლიკვიდაცია, სამრეწველო საწარმოების, ელექტროსადგურების, ტრანსპორტისა და სხვა მუშაობის ნორმალური პირობების შექმნა.
ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა პირველად განხორციელდა I მსოფლიო ომის დროს.
XX საუკუნის 20–30-იან წლებში ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვა ჩამოყალიბდა ბევრ ევროპულ ქვეყანაში. 1961 ყოფილ საბჭოთა კავშირში მოხდა ადგილობრივი საჰაერო თავდაცვაის რეორგანიზაცია და შეიქმნა სამოქალაქო თავდაცვის სისტემა.
წყარო
ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი. აკადემიკოსის, გენერალ-მაიორ ელგუჯა მეძმარიაშვილის საერთო რედაქციით, - თბილისი2017
