შინდარას ბრძოლა 1260
(ახალი გვერდი: '''შინდარას ბრძოლა 1260''' - ბრძოლა ქართველებსა და მონღოლებს შორი...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''შინდარას ბრძოლა 1260''' - ბრძოლა ქართველებსა და მონღოლებს შორის 1260–61 წლების აჯანყების დროს (სარგის I ჯაყელი). | + | '''შინდარას ბრძოლა 1260''' - [[ბრძოლა]] ქართველებსა და მონღოლებს შორის 1260–61 წლების აჯანყების დროს (სარგის I ჯაყელი). |
მონღოლთა წინააღმდეგ აჯანყებულ აღმოსავლეთ [[საქართველო|საქართველოს]] მეფეს დავით VII ულუს (1247–70) მხოლოდ 8 ათ. მეომარი ჰყავდა (ძირითადად მესხები) სამცხის [[სპასალარი|სპასალარის]], სარგის ჯაყელის, მეთურობით. წინა აზიის მონღოლმა მბრძანებელმა ჰულაგუ-ყაენმა აჯანყებულთა წინააღმდეგ 20 ათ-ანი ლაშქარი დაძრა არღუნ-ნოინის სარდლობით, რომელსაც მრავალი [[ქართველები|ქართველი]] ფეოდალი შეუერთდა. ახალდაბასთან მეწინავე რაზმების (მესხი – 1,5 ათ., მონღოლი – 6 ათ.) შეტაკებაში გამარჯვება ქართველებს დარჩათ, მაგრამ მთავარი ძალებით ბრძოლაში შინდარასთან (მდინარე შუა ფრონეზე) მონღოლებმა გაიმარჯვეს (1260 წლის დეკემბერი). მიუხედავად ამისა, არღუნმა, რომელმაც გამოსცადა აჯანყებულთა ძალა, უფრო ფრთხილად გააგრძელა მოქმედებები. სტრატეგიული შეტევა მან 1261 წლის ზაფხულში განაახლა. | მონღოლთა წინააღმდეგ აჯანყებულ აღმოსავლეთ [[საქართველო|საქართველოს]] მეფეს დავით VII ულუს (1247–70) მხოლოდ 8 ათ. მეომარი ჰყავდა (ძირითადად მესხები) სამცხის [[სპასალარი|სპასალარის]], სარგის ჯაყელის, მეთურობით. წინა აზიის მონღოლმა მბრძანებელმა ჰულაგუ-ყაენმა აჯანყებულთა წინააღმდეგ 20 ათ-ანი ლაშქარი დაძრა არღუნ-ნოინის სარდლობით, რომელსაც მრავალი [[ქართველები|ქართველი]] ფეოდალი შეუერთდა. ახალდაბასთან მეწინავე რაზმების (მესხი – 1,5 ათ., მონღოლი – 6 ათ.) შეტაკებაში გამარჯვება ქართველებს დარჩათ, მაგრამ მთავარი ძალებით ბრძოლაში შინდარასთან (მდინარე შუა ფრონეზე) მონღოლებმა გაიმარჯვეს (1260 წლის დეკემბერი). მიუხედავად ამისა, არღუნმა, რომელმაც გამოსცადა აჯანყებულთა ძალა, უფრო ფრთხილად გააგრძელა მოქმედებები. სტრატეგიული შეტევა მან 1261 წლის ზაფხულში განაახლა. | ||
09:55, 27 ოქტომბერი 2017-ის ვერსია
შინდარას ბრძოლა 1260 - ბრძოლა ქართველებსა და მონღოლებს შორის 1260–61 წლების აჯანყების დროს (სარგის I ჯაყელი).
მონღოლთა წინააღმდეგ აჯანყებულ აღმოსავლეთ საქართველოს მეფეს დავით VII ულუს (1247–70) მხოლოდ 8 ათ. მეომარი ჰყავდა (ძირითადად მესხები) სამცხის სპასალარის, სარგის ჯაყელის, მეთურობით. წინა აზიის მონღოლმა მბრძანებელმა ჰულაგუ-ყაენმა აჯანყებულთა წინააღმდეგ 20 ათ-ანი ლაშქარი დაძრა არღუნ-ნოინის სარდლობით, რომელსაც მრავალი ქართველი ფეოდალი შეუერთდა. ახალდაბასთან მეწინავე რაზმების (მესხი – 1,5 ათ., მონღოლი – 6 ათ.) შეტაკებაში გამარჯვება ქართველებს დარჩათ, მაგრამ მთავარი ძალებით ბრძოლაში შინდარასთან (მდინარე შუა ფრონეზე) მონღოლებმა გაიმარჯვეს (1260 წლის დეკემბერი). მიუხედავად ამისა, არღუნმა, რომელმაც გამოსცადა აჯანყებულთა ძალა, უფრო ფრთხილად გააგრძელა მოქმედებები. სტრატეგიული შეტევა მან 1261 წლის ზაფხულში განაახლა.
წყარო
- ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი. აკადემიკოსის, გენერალ-მაიორ ელგუჯა მეძმარიაშვილის საერთო რედაქციით, - თბილისი, 2017.
