განდეგილი

14:11, 25 სექტემბერი 2017-ის ვერსია

წმინდა პავლე განდეგილი.
ჯუზეპე დე რიბერა, პრადო, მადრიდი, 1640 წ.

განდეგილი - (ბერძნ. eremítes, რომელიც ნაწარმოებია სიტყვიდან éremos „ცარიელი“, „განმარტოებული“) განმარტოებული ადამიანი, რომელიც ცილდება ამქვეყნიურ ყოფას და გამოქვაბულში ან განმარტოებულ რომელიმე ადგილას ღმერთს მთლიანად უძღვნის თავს ლოცვითა და მონანიებით.

ასკეტური და მჭვრეტელობითი ცხოვრების ეს ფორმა ფართოდ იყო გავრცელებული ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში ეგვიპტესა და პალესტინაში, რაც აგრეთვე განაპირობა წმიდა ანტონის მაგალითმა, რომელიც განდეგილობის ფუძემდებლად ითვლება.

განდეგილის სახე მხატვრულ ლიტერატურაში

• ილია ჭავჭავაძე, „განდეგილი“
• ლევ ტოლსტოი, „მამა სერგი“
• ანდრეი ვოზნესენსკი „სიგულდაში დაბრუნება“
• ჟან-პოლ სარტრი „ალტონელი განდეგილები“
• ფრიდრიჰ ჰოლდერლინი „ჰიპერიონი ანუ განდეგილი საბერძნეთში“
• ქენძაბურო ოე „ატომის საუკუნის ტყის განდეგილი“

წყარო

• ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
• პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.;