ანჩისხატი
(→იხილე აგრეთვე) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Anchisxati.jpg|thumb|250პქ|მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატი. ანჩისხატი]] | [[ფაილი:Anchisxati.jpg|thumb|250პქ|მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატი. ანჩისხატი]] | ||
| − | '''ანჩისხატი''' - ანჩისხატი ეწოდება უფლის ხელთუქმნელ ხატს | + | '''ანჩისხატი''' - ანჩისხატი ეწოდება უფლის ხელთუქმნელ [[ხატი|ხატს]]. |
| − | ანჩის ხატის ჩამობრძანება თბილისში მოხდა მე-17 საუკუნეში, როდესაც [[ქართველები|ქართველთა]] შორის ცოდვათა გამრავლებისათვის მაჰმადიანობამ იმძლავრა და ტაო-კლარჯეთი სოფ. [[ანჩი|ანჩითურთ]] თურქების ხელში გადავიდა. ქრისტიანული სიწმიდეები ჯერ სამცხე-ახალციხეში გადმოიტანეს, იქიდან კი [[საქართველო|საქართველოს]] სხვადასხვა მხარეს შეაფარეს. | + | ანჩის ხატის ჩამობრძანება [[თბილისი|თბილისში]] მოხდა მე-17 საუკუნეში, როდესაც [[ქართველები|ქართველთა]] შორის ცოდვათა გამრავლებისათვის მაჰმადიანობამ იმძლავრა და ტაო-კლარჯეთი სოფ. [[ანჩი|ანჩითურთ]] თურქების ხელში გადავიდა. [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული]] სიწმიდეები ჯერ სამცხე-ახალციხეში გადმოიტანეს, იქიდან კი [[საქართველო|საქართველოს]] სხვადასხვა მხარეს შეაფარეს. |
1660 წელს დომენტი კათოლიკოსმა 120 თუმნად ჩამოატანინა გორელ ვაჭარს - ამირჯანა ივანგულიშვილს სამცხედან 10 ხატი, რომელთა შორის უპირველესი იყო [[ანჩისხატი]]. იგი ჯერ გორში დააბრძანეს, შემდეგ კი სოფელ ჭალაში, თავად იოთამ ამილახვარის ბინაში, სადაც დარჩა როსტომ მეფის გარდაცვალებამდე. იოთამის შვილს - გივი ამილახვარს ანჩისხატის კარედის კარები მოუჭედინებია. ამას გვამცნობს კარებზე გაკეთებული წარწერა. შემდეგ დომენტი კათოლიკოსმა 1664 წელს დიდი ლიტანიობით ჩამოაბრძანა ჯერ მცხეთაში, შემდეგ კი თბილისში, ღმრთისმშობლის შობის [[ეკლესია|ეკლესიაში]], რომელიც მე-7 საუკუნიდან კათოლიკოს ბაბილას მიერ საქართველოს საკათედრო ტაძრად იყო გადაქცეული. იმ დღიდან, როცა მაცხოვრის ხელთუქმნელმა ხატმა დაიმკვიდრა ეს ეკლესია, იგი იწოდება ანჩისხატის ეკლესიად. | 1660 წელს დომენტი კათოლიკოსმა 120 თუმნად ჩამოატანინა გორელ ვაჭარს - ამირჯანა ივანგულიშვილს სამცხედან 10 ხატი, რომელთა შორის უპირველესი იყო [[ანჩისხატი]]. იგი ჯერ გორში დააბრძანეს, შემდეგ კი სოფელ ჭალაში, თავად იოთამ ამილახვარის ბინაში, სადაც დარჩა როსტომ მეფის გარდაცვალებამდე. იოთამის შვილს - გივი ამილახვარს ანჩისხატის კარედის კარები მოუჭედინებია. ამას გვამცნობს კარებზე გაკეთებული წარწერა. შემდეგ დომენტი კათოლიკოსმა 1664 წელს დიდი ლიტანიობით ჩამოაბრძანა ჯერ მცხეთაში, შემდეგ კი თბილისში, ღმრთისმშობლის შობის [[ეკლესია|ეკლესიაში]], რომელიც მე-7 საუკუნიდან კათოლიკოს ბაბილას მიერ საქართველოს საკათედრო ტაძრად იყო გადაქცეული. იმ დღიდან, როცა მაცხოვრის ხელთუქმნელმა ხატმა დაიმკვიდრა ეს ეკლესია, იგი იწოდება ანჩისხატის ეკლესიად. | ||
| ხაზი 24: | ხაზი 24: | ||
* [[ანჩისხატის ეკლესია]] | * [[ანჩისხატის ეკლესია]] | ||
| − | + | ||
[[კატეგორია:ხატი]] | [[კატეგორია:ხატი]] | ||
| + | [[კატეგორია:იესო ქრისტეს ხატები]] | ||
| + | [[კატეგორია:მაცხოვრის ხატები]] | ||
15:06, 21 სექტემბერი 2017-ის ვერსია
ანჩისხატი - ანჩისხატი ეწოდება უფლის ხელთუქმნელ ხატს.
ანჩის ხატის ჩამობრძანება თბილისში მოხდა მე-17 საუკუნეში, როდესაც ქართველთა შორის ცოდვათა გამრავლებისათვის მაჰმადიანობამ იმძლავრა და ტაო-კლარჯეთი სოფ. ანჩითურთ თურქების ხელში გადავიდა. ქრისტიანული სიწმიდეები ჯერ სამცხე-ახალციხეში გადმოიტანეს, იქიდან კი საქართველოს სხვადასხვა მხარეს შეაფარეს.
1660 წელს დომენტი კათოლიკოსმა 120 თუმნად ჩამოატანინა გორელ ვაჭარს - ამირჯანა ივანგულიშვილს სამცხედან 10 ხატი, რომელთა შორის უპირველესი იყო ანჩისხატი. იგი ჯერ გორში დააბრძანეს, შემდეგ კი სოფელ ჭალაში, თავად იოთამ ამილახვარის ბინაში, სადაც დარჩა როსტომ მეფის გარდაცვალებამდე. იოთამის შვილს - გივი ამილახვარს ანჩისხატის კარედის კარები მოუჭედინებია. ამას გვამცნობს კარებზე გაკეთებული წარწერა. შემდეგ დომენტი კათოლიკოსმა 1664 წელს დიდი ლიტანიობით ჩამოაბრძანა ჯერ მცხეთაში, შემდეგ კი თბილისში, ღმრთისმშობლის შობის ეკლესიაში, რომელიც მე-7 საუკუნიდან კათოლიკოს ბაბილას მიერ საქართველოს საკათედრო ტაძრად იყო გადაქცეული. იმ დღიდან, როცა მაცხოვრის ხელთუქმნელმა ხატმა დაიმკვიდრა ეს ეკლესია, იგი იწოდება ანჩისხატის ეკლესიად.
ხატი ამჟამად დაცულია თბილისის ხელოვნების მუზეუმში. განსაკუთრებით გამოირჩევა ხატის მოჩარჩოება, რომელიც ქართული ჭედური ხელოვნების ერთ–ერთი საუკეთესო ნამუშევართაგანია. მისი ავტორია განთქმული ქართველი ოქრომჭედელი ბექა ოპიზარი, რასაც მოწმობს მოჩარჩოების ქვედა ნაწილზე მოთავსებული წარწერა.
წყარო
- ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი 2013 წ.
- კვირკველია, თ. ძველთბილისური დასახელებანი. - თბ. : საბჭ. საქართველო, 1985. - 102გვ. : 12ფ. ილ. ; 21სმ.
