ჯაყელი ყვარყვარე (I)

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
(წყარო)
 
(ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 7: ხაზი 7:
  
 
==წყაროები და ლიტერატურე==
 
==წყაროები და ლიტერატურე==
ჟორდანია 1897: 186; თაყაიშვილი 1914: 183; ბერიძე 1954: 125.
+
* ჟორდანია 1897: 186;  
 
+
* თაყაიშვილი 1914: 183;  
 
+
* ბერიძე 1954: 125.
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
'''ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში'''. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017
+
[[ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში]]
  
 
[[კატეგორია: ამირსპასალარები]]
 
[[კატეგორია: ამირსპასალარები]]
[[კატეგორია: სამცხის სპასალარები]]
+
[[კატეგორია: სპასალარები]]
 +
[[კატეგორია: ჯაყელები]]

მიმდინარე ცვლილება 12:10, 10 აპრილი 2024 მდგომარეობით

ყვარყვარე (I) ჯაყელი - მანდატურთუხუცეს ბექა (I)-ის ძე, ამირსპასალარი და სამცხის სპასალარი 1334-1361 წწ-ში.

XIV ს-ის შუახანებიდან ამირსპასალარის სახელო სამცხის მმართველ ჯაყელთა ხელში გადავიდა. ამ პერიოდში ამირსპასალარობის მფლობელია მანდატურთუხუცეს ბექა (I)-ის (1285-1308) მეორე ვაჟი ყვარყვარე (I). იგი ამირსპასალარად იწოდება ზარზმის ფრესკულ წარწერაში, ხოლო ანჩის ომფორზე მოთავსებულ წარწერაში იგი გარდაცვლილად („სულკურთხეული“) და „ამირსპასალარად და სამცხის სპასალარად“ იწოდება.



[რედაქტირება] წყაროები და ლიტერატურე

  • ჟორდანია 1897: 186;
  • თაყაიშვილი 1914: 183;
  • ბერიძე 1954: 125.

[რედაქტირება] წყარო

ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები