ჯაყელი ყვარყვარე (I)
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
(→წყარო) |
||
(ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
==წყაროები და ლიტერატურე== | ==წყაროები და ლიტერატურე== | ||
− | ჟორდანია 1897: 186; თაყაიშვილი 1914: 183; ბერიძე 1954: 125. | + | * ჟორდანია 1897: 186; |
− | + | * თაყაიშვილი 1914: 183; | |
− | + | * ბერიძე 1954: 125. | |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
− | + | [[ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში]] | |
[[კატეგორია: ამირსპასალარები]] | [[კატეგორია: ამირსპასალარები]] | ||
− | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია: სპასალარები]] |
+ | [[კატეგორია: ჯაყელები]] |
მიმდინარე ცვლილება 12:10, 10 აპრილი 2024 მდგომარეობით
ყვარყვარე (I) ჯაყელი - მანდატურთუხუცეს ბექა (I)-ის ძე, ამირსპასალარი და სამცხის სპასალარი 1334-1361 წწ-ში.
XIV ს-ის შუახანებიდან ამირსპასალარის სახელო სამცხის მმართველ ჯაყელთა ხელში გადავიდა. ამ პერიოდში ამირსპასალარობის მფლობელია მანდატურთუხუცეს ბექა (I)-ის (1285-1308) მეორე ვაჟი ყვარყვარე (I). იგი ამირსპასალარად იწოდება ზარზმის ფრესკულ წარწერაში, ხოლო ანჩის ომფორზე მოთავსებულ წარწერაში იგი გარდაცვლილად („სულკურთხეული“) და „ამირსპასალარად და სამცხის სპასალარად“ იწოდება.
[რედაქტირება] წყაროები და ლიტერატურე
- ჟორდანია 1897: 186;
- თაყაიშვილი 1914: 183;
- ბერიძე 1954: 125.
[რედაქტირება] წყარო
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში