ვარშაყიანი
(→წყარო) |
|||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''ვარშაყიანი''' | + | [[ფაილი:Varshayiani.jpg|thumb|„ვარშაყიანი"]] |
− | + | '''ვარშაყიანი''' (XVIII ს.) — საგმირო-ფანტასტიკურ მოთხრობათა ვრცელი კრებული, რომელშიც აღწერილია რამდენიმე თაობის ფალავანთა თავგადასავალი (ზაბარჯათი, მისი ძე ბადრი იამანი და ამ უკანასკნელის შვილიშვილი ვარშაყი, რომლის სახელი ეწოდა მთელ კრებულს). ეს არის ტიპიური ხალხური სარაინდო რომანი, რომლის გმირებს უხდებათ უამრავი რეალური და ფანტასტიკური წინააღმდეგობის (ფერიები, [[დევი|დევები]], ჯადოსნური თილისმები) გადალახვა ბედნიერების ძიების გზაზე. ლექსიკური და ფრაზეოლოგიური სპარსიზმები, საკუთარი და გეოგრაფიული სახელები, სიუჟეტური დეტალები თითქოს უთითებენ ძეგლის სპარსულ წარმომავლობას, თუმცა ანალოგიური ხალხური [[დასთანი]] სპარსულ მწერლობაში ჯერ მიკვლეული არ არის. ქართველ მთარგმნელს საკმაოდ თავისუფლად გადმოუღია წყარო, რადგან „ვარშაყიანი“ დიდ სიახლოვეს ამჟღავნებს სხვა ქართულ ორიგინალურ თუ ნათარგმნ ძეგლებთან. („[[ამირანდარეჯანიანი]]“, „როსტომიანი“, „[[ყარამანიანი]]“). მთარგმნელის ვინაობა უცნობია. ძეგლი მოღწეულია ერთადერთი ნუსხით, გამოცემულია მხოლოდ პირველი კარი (1885 წ.). | |
− | + | ==ლიტერატურა== | |
+ | [[ახვლედიანი გიორგი (ენათმეცნიერი)|გ. ახვლედიანი]], ვარშაყიანი, ქართული ლიტერატურის საკითხები, I, 1968. | ||
+ | ==წყარო== | ||
+ | * [[ქართული მწერლობა: ლექსიკონი-ცნობარი]] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[კატეგორია:ლიტერატურა]] | [[კატეგორია:ლიტერატურა]] | ||
[[კატეგორია:საფალავნო მოთხრობები]] | [[კატეგორია:საფალავნო მოთხრობები]] |
20:03, 18 ოქტომბერი 2023-ის ვერსია
ვარშაყიანი (XVIII ს.) — საგმირო-ფანტასტიკურ მოთხრობათა ვრცელი კრებული, რომელშიც აღწერილია რამდენიმე თაობის ფალავანთა თავგადასავალი (ზაბარჯათი, მისი ძე ბადრი იამანი და ამ უკანასკნელის შვილიშვილი ვარშაყი, რომლის სახელი ეწოდა მთელ კრებულს). ეს არის ტიპიური ხალხური სარაინდო რომანი, რომლის გმირებს უხდებათ უამრავი რეალური და ფანტასტიკური წინააღმდეგობის (ფერიები, დევები, ჯადოსნური თილისმები) გადალახვა ბედნიერების ძიების გზაზე. ლექსიკური და ფრაზეოლოგიური სპარსიზმები, საკუთარი და გეოგრაფიული სახელები, სიუჟეტური დეტალები თითქოს უთითებენ ძეგლის სპარსულ წარმომავლობას, თუმცა ანალოგიური ხალხური დასთანი სპარსულ მწერლობაში ჯერ მიკვლეული არ არის. ქართველ მთარგმნელს საკმაოდ თავისუფლად გადმოუღია წყარო, რადგან „ვარშაყიანი“ დიდ სიახლოვეს ამჟღავნებს სხვა ქართულ ორიგინალურ თუ ნათარგმნ ძეგლებთან. („ამირანდარეჯანიანი“, „როსტომიანი“, „ყარამანიანი“). მთარგმნელის ვინაობა უცნობია. ძეგლი მოღწეულია ერთადერთი ნუსხით, გამოცემულია მხოლოდ პირველი კარი (1885 წ.).
ლიტერატურა
გ. ახვლედიანი, ვარშაყიანი, ქართული ლიტერატურის საკითხები, I, 1968.