მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა
(→წყარო) |
|||
| (2 მომხმარებლების 9 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა''' - ძროხის ეს ჯიში საკმაოდ ფართოდაა გავრცელებული დასავლეთ [[საქართველო|საქართველოში]]. ძველი მეჯოგეების ცნობით, და სხვა გადმოცემით, ამ ჯიშს გამოყვანისას რომელიმე უცხო ჯიში არ ყოფილა გაოყენებული. ამასავე ადასტურებს კრანიოლოგიური და იმუნოგენეტიკური (სისხლის ჯგუფების) გამოკვლევის შედეგები. ეს ჯიში ტანად საქარველოს სხვა აბორიგენულ ჯიშებზე დიდია (ფურების საშუალო ცოცხალი მასა 280 კილოგრამამდე, კუროების 440 კგ-მდე აღწევს). ექსტერიერის ყველა ნიშნის | + | [[ფაილი:Megruli wiTeli.jpg|thumb|250პქ|მეგრული წითელი]] |
| + | '''მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა''' - ძროხის ეს ჯიში საკმაოდ ფართოდაა გავრცელებული დასავლეთ [[საქართველო|საქართველოში]]. ძველი მეჯოგეების ცნობით, და სხვა გადმოცემით, ამ ჯიშს გამოყვანისას რომელიმე უცხო ჯიში არ ყოფილა გაოყენებული. ამასავე ადასტურებს კრანიოლოგიური და იმუნოგენეტიკური (სისხლის ჯგუფების) გამოკვლევის შედეგები. ეს ჯიში ტანად საქარველოს სხვა აბორიგენულ ჯიშებზე დიდია (ფურების საშუალო ცოცხალი მასა 280 კილოგრამამდე, კუროების 440 კგ-მდე აღწევს). ექსტერიერის ყველა ნიშნის მიხედვით, იგი ხასიათდება ნაზი და მკვრივი, მაგარი კონსტიტუციით, კარგად ეგუება ჭაობიან საძოვრებსაც მაშინ, როცა სხვა ჯიშის ძროხა ამ პირობებს ვერ უძლებს. მის ძვირფას თვისებას წარმოადგენს რძის მაღლი ცხიმიანობა, რომელიც საშუალოდ, 4,45%-ს, ხოლო მაქსიმალური 6,17-ს აღწევს. | ||
| − | [[ქართული მთის ძროხა | + | მეგრული წითელი საქონელი ტანით 1,3-ჯერ მეტია, ვიდრე [[ქართული მთის ძროხა]], კარგად არის შეგუებული მომთაბარეობის პირობებს, იძლევა საუკეთესო მუშა ხარებს, გამოირჩევა რძის მაღალი ცხიმიანობით და გაუმჯობესებული კვებისა და მოვლა-შენახვის პირობებში შეუძლია წელიწადში 2-3,0 ათასი კილოგრამი რძის მოცემა 4,2-4,4% ცხიმიანობით, ანუ საბაზისო ცხიმიანობასთან შედარებით 0,6-0,8%-ით მეტი. |
| + | |||
| + | ქართული მთის ჯიშის პირუტყვი შესანიშნავად იყენებს სხვა ჯიშის მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვისათვის მიუწვდომელ მაღალმთიან ციცაბო საძოვრებს, მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა კი, მთიან საძოვრებთან ერთად, ჭაობიან საძოვრებასც, რაც ამ ჯიშის ფრიად მინიშვნელოვანი განმასხვავებელი თვისებაა. | ||
საჭიროა ამ ჯიშს ხალასი მოშენების გზით გამრავლება, პროდუქტიულობის ამაღლებასთან ერთად მათი უბრალო კონსტიტუციური სიმაგრის, ამტანიანობის, სიმკვირცხლისა და სამუშაო თვისებების, მარალი ცხიმრძიანობის შენარჩუნება და სხვა. | საჭიროა ამ ჯიშს ხალასი მოშენების გზით გამრავლება, პროდუქტიულობის ამაღლებასთან ერთად მათი უბრალო კონსტიტუციური სიმაგრის, ამტანიანობის, სიმკვირცხლისა და სამუშაო თვისებების, მარალი ცხიმრძიანობის შენარჩუნება და სხვა. | ||
| ხაზი 7: | ხაზი 10: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | პური ჩვენი არსობისა | + | * [[პური ჩვენი არსობისა]] |
| + | * [[მერძეული ნახირის შექმნა]] | ||
| + | |||
| + | [[კატეგორია:ძროხის ჯიშები]] | ||
[[კატეგორია:ქართული ძროხის ჯიშები]] | [[კატეგორია:ქართული ძროხის ჯიშები]] | ||
| − | |||
მიმდინარე ცვლილება 16:08, 19 ივნისი 2023 მდგომარეობით
მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა - ძროხის ეს ჯიში საკმაოდ ფართოდაა გავრცელებული დასავლეთ საქართველოში. ძველი მეჯოგეების ცნობით, და სხვა გადმოცემით, ამ ჯიშს გამოყვანისას რომელიმე უცხო ჯიში არ ყოფილა გაოყენებული. ამასავე ადასტურებს კრანიოლოგიური და იმუნოგენეტიკური (სისხლის ჯგუფების) გამოკვლევის შედეგები. ეს ჯიში ტანად საქარველოს სხვა აბორიგენულ ჯიშებზე დიდია (ფურების საშუალო ცოცხალი მასა 280 კილოგრამამდე, კუროების 440 კგ-მდე აღწევს). ექსტერიერის ყველა ნიშნის მიხედვით, იგი ხასიათდება ნაზი და მკვრივი, მაგარი კონსტიტუციით, კარგად ეგუება ჭაობიან საძოვრებსაც მაშინ, როცა სხვა ჯიშის ძროხა ამ პირობებს ვერ უძლებს. მის ძვირფას თვისებას წარმოადგენს რძის მაღლი ცხიმიანობა, რომელიც საშუალოდ, 4,45%-ს, ხოლო მაქსიმალური 6,17-ს აღწევს.
მეგრული წითელი საქონელი ტანით 1,3-ჯერ მეტია, ვიდრე ქართული მთის ძროხა, კარგად არის შეგუებული მომთაბარეობის პირობებს, იძლევა საუკეთესო მუშა ხარებს, გამოირჩევა რძის მაღალი ცხიმიანობით და გაუმჯობესებული კვებისა და მოვლა-შენახვის პირობებში შეუძლია წელიწადში 2-3,0 ათასი კილოგრამი რძის მოცემა 4,2-4,4% ცხიმიანობით, ანუ საბაზისო ცხიმიანობასთან შედარებით 0,6-0,8%-ით მეტი.
ქართული მთის ჯიშის პირუტყვი შესანიშნავად იყენებს სხვა ჯიშის მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვისათვის მიუწვდომელ მაღალმთიან ციცაბო საძოვრებს, მეგრული წითელი ჯიშის ძროხა კი, მთიან საძოვრებთან ერთად, ჭაობიან საძოვრებასც, რაც ამ ჯიშის ფრიად მინიშვნელოვანი განმასხვავებელი თვისებაა.
საჭიროა ამ ჯიშს ხალასი მოშენების გზით გამრავლება, პროდუქტიულობის ამაღლებასთან ერთად მათი უბრალო კონსტიტუციური სიმაგრის, ამტანიანობის, სიმკვირცხლისა და სამუშაო თვისებების, მარალი ცხიმრძიანობის შენარჩუნება და სხვა.
