ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ
(→წყარო) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Biulovi.jpg|thumb|200პქ|ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ]] | [[ფაილი:Biulovi.jpg|thumb|200პქ|ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ]] | ||
| − | '''ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ''' - გერმ. Hans Guido von Bülow (8. I. 1830, დრეზდენი, – 12. II. 1894, კაირო), გერმანელი პიანისტი, [[დირიჟორი]], კომპოზიტორი, მუსიკალური მწერალი. ფ. ვიკისა და ფ. ლისტის (ფორტეპიანო) და მ. ჰაუპტმანის (კომპოზიცია) მოწაფე. | + | '''ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ''' - გერმ. Hans Guido von Bülow (8. I. 1830, დრეზდენი, – 12. II. 1894, კაირო), გერმანელი პიანისტი, [[დირიჟორი]], კომპოზიტორი, მუსიკალური მწერალი. ფ. ვიკისა და ფ. ლისტის ([[ფორტეპიანო]]) და მ. ჰაუპტმანის (კომპოზიცია) მოწაფე. |
სადირიჟორო მოღვაწეობას ეწეოდა 1850-იდან. 1864-69 ცხოვრობდა მიუნხენში. დირიჟორობდა [[ვაგნერი რიხარდ|რ. ვაგნერის]] ოპერების „ტრისტან და იზოლდას“ (1865) და „ნიურნბერგელი მაისტერზინგერების“ (1868) პრემიერებს მიუნხენში. 1874-76 გასტროლები გამართა, როგორც პიანისტმა და დირიჟორმა, ევროპის ქვეყნებში და ამერიკაში. 1877-93 მუშაობდა ჰანოვერის, მაინინგენის, ჰამბურგის, ბერლინის სიმფონიურ ორკესტრებთან. | სადირიჟორო მოღვაწეობას ეწეოდა 1850-იდან. 1864-69 ცხოვრობდა მიუნხენში. დირიჟორობდა [[ვაგნერი რიხარდ|რ. ვაგნერის]] ოპერების „ტრისტან და იზოლდას“ (1865) და „ნიურნბერგელი მაისტერზინგერების“ (1868) პრემიერებს მიუნხენში. 1874-76 გასტროლები გამართა, როგორც პიანისტმა და დირიჟორმა, ევროპის ქვეყნებში და ამერიკაში. 1877-93 მუშაობდა ჰანოვერის, მაინინგენის, ჰამბურგის, ბერლინის სიმფონიურ ორკესტრებთან. | ||
| ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
[[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | [[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:52, 16 ივნისი 2023 მდგომარეობით
ბიულოვი ჰანს გვიდო ფონ - გერმ. Hans Guido von Bülow (8. I. 1830, დრეზდენი, – 12. II. 1894, კაირო), გერმანელი პიანისტი, დირიჟორი, კომპოზიტორი, მუსიკალური მწერალი. ფ. ვიკისა და ფ. ლისტის (ფორტეპიანო) და მ. ჰაუპტმანის (კომპოზიცია) მოწაფე.
სადირიჟორო მოღვაწეობას ეწეოდა 1850-იდან. 1864-69 ცხოვრობდა მიუნხენში. დირიჟორობდა რ. ვაგნერის ოპერების „ტრისტან და იზოლდას“ (1865) და „ნიურნბერგელი მაისტერზინგერების“ (1868) პრემიერებს მიუნხენში. 1874-76 გასტროლები გამართა, როგორც პიანისტმა და დირიჟორმა, ევროპის ქვეყნებში და ამერიკაში. 1877-93 მუშაობდა ჰანოვერის, მაინინგენის, ჰამბურგის, ბერლინის სიმფონიურ ორკესტრებთან.
ბიულოვის ხელოვნება მაღალი მხატვრული კულტურითა და ოსტატობით გამოირჩევა. იგი თანამედროვე სადირიჟორო სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელია (ერთ-ერთმა პირველმა დაიწყო ზეპირად დირიჟორობა). მის ვრცელ რეპერტუარში განსაკუთრებული ადგილი ეკავათ ი. ბრამსის ნაწარმოებებს. ფართო აღიარება მოიპოვა მისმა პიანისტურმა მოღვაწეობამაც (განსაკუთრებით ლ. ბეთჰოვენის გვიანდელი სონატების შესრულებამ). ბიულოვს ეძღვნება პ. ჩაიკოვსკის I საფორტეპიანო კონცერტი.
