ბესარიონი (დადიანი 1762-1828)
(→წყაროები და ლიტერატურა) |
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ბესარიონ დადიანი (მიტროპოლიტი)“ გადაიტანა გვერდზე „[[ბესარიონი (...) |
||
| (2 მომხმარებლების 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 18: | ხაზი 18: | ||
* თაყაიშვილი ე., მარტვილი, არხეოლოგიური მოგზაურობანი და შენიშვნები, წ. 2, ტფ., 1914.'' | * თაყაიშვილი ე., მარტვილი, არხეოლოგიური მოგზაურობანი და შენიშვნები, წ. 2, ტფ., 1914.'' | ||
| + | |||
| + | {| | ||
| + | |- | ||
| + | | [[ფაილი:Logo1.JPG|მარჯვენა|10px|]] [[ბესარიონი|ბესარიონი მრავალმნიშვნელოვანი]] | ||
| + | |} | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
* [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია]] | * [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:მღვდელმთავრები]] |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:მიტროპოლიტები]] |
[[კატეგორია:დადიანები]] | [[კატეგორია:დადიანები]] | ||
[[კატეგორია:სასულიერო პირები]] | [[კატეგორია:სასულიერო პირები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:40, 27 იანვარი 2023 მდგომარეობით
ბესარიონი (დადიანი) – (1762/63 – 16.07.1828)], საეკლესიო მოღვაწე, მიტროპოლიტი.
დაიბადა სამეგრელოში, დადიანების ოჯახში. იყო სამეგრელოს მთავრის, კაცია დადიანის უკანონო შვილი. პირველდაწყებითი განათლება ოჯახში მიიღო, შემდგომში მისი აღზრდა ითავა ბიძამ, ჭყონდიდელმა მიტროპოლიტმა ანტონმა (დადიანი), რომელმაც საფუძვლიანად შეასწავლა მას წმ. წერილი, გალობა და საეკლესიო ტიპიკონი. მანვე აღკვეცა ბერად და მისივე ხელდასხმით გახდა დიაკვანი, შემდეგ – მღვდელი. მალე ბესარიონი აღყვანილ იქნა არქიმანდრიტის პატივში.
1789 წ. ანტონ ჭყონდიდელმა უარი თქვა კათედრაზე და თავის ადგილზე ახალგაზრდა ბესარიონის კანდიდატურა წამოაყენა, რასაც მხარი დაუჭირა სამეგრელოს სამთავრო სახლმაც და სამღვდელოებამაც. 1789 წ. მიტროპოლიტმა ანტონმა, ცაიშელმა მიტროპოლიტმა გრიგოლმა (ჩიქოვანი), ცაგერელმა მიტროპოლიტმა სოფრონმა (ღოღობერიძე) და ნინოწმინდელმა ეპისკოპოსმა იოანემ (წუწუნავა) ეპისკოპოსად აკურთხეს და ჭყონდიდის ეპარქია ჩააბარეს.
ანტონ ჭყონდიდელყოფილს კარგი ურთიერთობა ჰქონდა ბესარიონთან, უყვარდა ის და ენდობოდა, მაგრამ მალე მათ შორის ურთიერთობა დაიძაბა. ამის მიზეზი იყო ის, რომ ახალგაზრდა მღვდელმთავარი იშვიათად წირავდა, საეკლესიო საქმეებს გულს ვერ უდებდა, გასუქდა, დამძიმდა და ფუფუნებით ცხოვრება დაიწყო. ხელდამსხმელმა მღვდელმთავარმა დასავლეთ საქართველოს სხვა იერარქთა მხარდაჭერით კათედრა თავის ძმას – ცაგერელ მიტროპოლიტ იოანეს – ჩააბარა. 1794 წ. ბესარიონმა მოინანია, შენდობა ითხოვა და იგი კვლავ დააბრუნეს ჭყონდიდის კათედრაზე.
1804 წ. მთავრის გრიგოლ დადიანის მოწადინებით, სამეგრელოში რუსეთის მმართველობა დამყარდა. ბესარიონმა მთავრის მიერ არჩეულ კურსს დაუჭირა მხარი და ერთგული სამსახურის გამო რუსეთის წმ. სინოდმა 1806 წ. 7 ივნისს წმ. ანას I ხარისხის ორდენით დააჯილდოვა. 1810 წ. რუსეთის ჯარმა სამეგრელოსა და გურიის რაზმების დახმარებით აიღო ფოთის ციხე. აქაც ბესარიონმა დიდი ერთგულება გამოიჩინა რუსეთის მიმართ და 1810 წ. 17 მაისს იგი ბრილიანტებით გაწყობილი ოქროს პანაგიით დააჯილდოვეს.
დაკრძალულია მარტვილის ტაძარში.
გ. მაჩურიშვილი
[რედაქტირება] წყაროები და ლიტერატურა
- სცსა, ფონდი 489, აღწერა 1, საქმე №65409; ფ. 488, აღწერა 1, საქმე №812.
- თაყაიშვილი ე., მარტვილი, არხეოლოგიური მოგზაურობანი და შენიშვნები, წ. 2, ტფ., 1914.
 ბესარიონი მრავალმნიშვნელოვანი
|
