ანკერი კომპოზიტური
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Kompozituri ankeri.PNG|thumb|ანკერი კომპოზიტური]] | [[ფაილი:Kompozituri ankeri.PNG|thumb|ანკერი კომპოზიტური]] | ||
| − | '''ანკერი კომპოზიტური''' – [[ანკერი]] დარტყმამედეგი კომპოზიტური მასალისგან (მინაპლასტიკი) გეობადეების მისამაგრებლად ნაყარ გრუნტთან ან ფერდოებზე დახრის კუთხით 2-60 გრადუსი. | + | '''ანკერი კომპოზიტური''' – [[ანკერი]] დარტყმამედეგი [[კომპოზიტური მასალა|კომპოზიტური მასალისგან]] (მინაპლასტიკი) გეობადეების მისამაგრებლად ნაყარ [[გრუნტი (ქანები)|გრუნტთან]] ან ფერდოებზე დახრის კუთხით 2-60 გრადუსი. [[ანკერი]]ს სიგრძე – 700 მმ, დიამეტრი – 8 მმ (შედის გეოსექციის კომპლექტში, რომლის გეობადის კარკასის სიმაღლეა 75-150 მმ). [[პოლიეთილენი]]ს ანკერის სამუშაო ნაწილის დიამეტრია 15 მმ, სიგრძე – ანკერის მთლიანი სიგრძის დაახლოებით 2/3 და მომარჯვებულია სიხისტის წიბოებითა და გრუნტჩამჭიდებით. მინაპლასიკის ღერო თავისუფლად იძირება გრუნტში კარგად უძლებს ვიბრაციულ და მექანიკურ დატვირთვებსა და გეობადის წონას. ნაკეთობა გამოირჩევა ყინვამედეგობით. მასზე ნაკლებად მოქმედებს ტემპერატურისა და ტენიანობის ცვალებადობა, ქიმიურად აგრესიული გარემო, ულტრაიისფერი გამოსხივება, არ განიცდის [[კოროზია]]ს, მოსახერხებელია ტრანსპორტირებისა და შესანახად. ერთი ანკერის წონაა 100 გრამამდე. |
| − | გეოტექნიკურ კონსტრუქციებში კომპოზიტური არმატურის ანკერის გამოყენების მიზანმიმართულებას განაპირობებს მისი მაღალი კოროზიამედეგობა აგრესიული გარემოს მიმართ და მაღალი სიმტკიცე გაჭიმვაზე. უნდა აღინიშნოს, რომ დროებით ნაგებობებში მისი გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის, რადგან მექანიზებული წესით გვირაბგამყვან და მიწასათხრელ მოწყობილობებსა და მექანიზმებს ადვილად გამოჰყავს წყობიდან კომპოზიტური არმატურა ჭრისა და ძვრის დეფორმაციებზე დაბალი წინაღობის გამო. ამიტომ ასეთ ნაგებობებში უპირატესობა ენიჭება ტრადიციულ [[ფოლადის არმატურა]]ს. | + | გეოტექნიკურ კონსტრუქციებში კომპოზიტური [[არმატურა (სამშენებლო მასალა)|არმატურის]] ანკერის გამოყენების მიზანმიმართულებას განაპირობებს მისი მაღალი კოროზიამედეგობა აგრესიული გარემოს მიმართ და მაღალი სიმტკიცე გაჭიმვაზე. უნდა აღინიშნოს, რომ დროებით ნაგებობებში მისი გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის, რადგან მექანიზებული წესით გვირაბგამყვან და მიწასათხრელ მოწყობილობებსა და მექანიზმებს ადვილად გამოჰყავს წყობიდან კომპოზიტური არმატურა ჭრისა და ძვრის დეფორმაციებზე დაბალი წინაღობის გამო. ამიტომ ასეთ ნაგებობებში უპირატესობა ენიჭება ტრადიციულ [[ფოლადის არმატურა]]ს. |
| − | გამაგრება კომპოზიტური ანკერების გამოყენებით უზრუნველყოფს შვეული კედლის, ქანობიანი გრუნტის მასივის ან სამშენებლო ქვაბულის ფერდობის მდგრადობას სიმაღლით 15 მ-მდე. ასეთი სამუშაოები ტარდება მაარმირებელი ელემენტების სისტემის, მიკროხიმინჯების ან დამცავი ზედაპირის დახმარებით. | + | გამაგრება კომპოზიტური ანკერების გამოყენებით უზრუნველყოფს შვეული [[კედელი|კედლის]], ქანობიანი გრუნტის მასივის ან სამშენებლო ქვაბულის ფერდობის მდგრადობას სიმაღლით 15 მ-მდე. ასეთი სამუშაოები ტარდება მაარმირებელი ელემენტების სისტემის, მიკროხიმინჯების ან დამცავი ზედაპირის დახმარებით. |
| − | ანკერული გამაგრება მიეკუთვნება ეკონომიკურ მეთოდს, რადგან არ მოითხოვს ძვირადღირებული შემომზღუდავი [[საყრდენი]] კონსტრუქციების (ხიმინჯი, შპუნტი, | + | ანკერული გამაგრება მიეკუთვნება ეკონომიკურ მეთოდს, რადგან არ მოითხოვს ძვირადღირებული შემომზღუდავი [[საყრდენი]] კონსტრუქციების ([[ხიმინჯი]], [[შპუნტი]], [[რკინაბეტონი]]ს კედელი, [[კონტრფორტი (არქიტექტურა)|კონტრფორტი]] და სხვ.) მოწყობას, გაძლიერებულს ჭიმებით, ანკერებით, განმბჯენებით და ა.შ., თუმცა ყოველთვის გასათვალისწინებელია ადგილის საინჟინრო და ჰიდროგეოლოგიური პირობები, აგრეთვე ობიექტის ტერიტორიის განაშენიანება, რადგან [[ეზო]]ს ფართობი ყოველთვის არ იძლევა საშუალებას ბუნებრივგვერდებიანი (ქანობიანი) ქვაბულის ამოღებისა. |
გასათვალისწინებელია ისიც, რომ გრუნტების გამაგრება კომპოზიტური ღეროვანი არმატურის ანკერებით ეფექტურია მხოლოდ მტვროვან-თიხოვანი შეკავშირებული მყარი ([[თიხა]], [[თიხნარი]], [[ქვიშნარი]]), ნახევრადმყარი და ძნელადპლასტიკური კონსისტენციის (გამონაკლი-სია ჯდენადი და გაჯირჯვებადი), აგრეთვე ხელოვნურად გამკვრივებული გრუნტებისათვის, ხოლო აგრესიულ გრუნტულ გარემოში კომპოზიტური არმატურის გამოყენება, გამაგრებითი სამუშაოების შესასრულებლად, პრაქტიკულად უკონკურენტოა. | გასათვალისწინებელია ისიც, რომ გრუნტების გამაგრება კომპოზიტური ღეროვანი არმატურის ანკერებით ეფექტურია მხოლოდ მტვროვან-თიხოვანი შეკავშირებული მყარი ([[თიხა]], [[თიხნარი]], [[ქვიშნარი]]), ნახევრადმყარი და ძნელადპლასტიკური კონსისტენციის (გამონაკლი-სია ჯდენადი და გაჯირჯვებადი), აგრეთვე ხელოვნურად გამკვრივებული გრუნტებისათვის, ხოლო აგრესიულ გრუნტულ გარემოში კომპოზიტური არმატურის გამოყენება, გამაგრებითი სამუშაოების შესასრულებლად, პრაქტიკულად უკონკურენტოა. | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:01, 8 ნოემბერი 2022 მდგომარეობით
ანკერი კომპოზიტური – ანკერი დარტყმამედეგი კომპოზიტური მასალისგან (მინაპლასტიკი) გეობადეების მისამაგრებლად ნაყარ გრუნტთან ან ფერდოებზე დახრის კუთხით 2-60 გრადუსი. ანკერის სიგრძე – 700 მმ, დიამეტრი – 8 მმ (შედის გეოსექციის კომპლექტში, რომლის გეობადის კარკასის სიმაღლეა 75-150 მმ). პოლიეთილენის ანკერის სამუშაო ნაწილის დიამეტრია 15 მმ, სიგრძე – ანკერის მთლიანი სიგრძის დაახლოებით 2/3 და მომარჯვებულია სიხისტის წიბოებითა და გრუნტჩამჭიდებით. მინაპლასიკის ღერო თავისუფლად იძირება გრუნტში კარგად უძლებს ვიბრაციულ და მექანიკურ დატვირთვებსა და გეობადის წონას. ნაკეთობა გამოირჩევა ყინვამედეგობით. მასზე ნაკლებად მოქმედებს ტემპერატურისა და ტენიანობის ცვალებადობა, ქიმიურად აგრესიული გარემო, ულტრაიისფერი გამოსხივება, არ განიცდის კოროზიას, მოსახერხებელია ტრანსპორტირებისა და შესანახად. ერთი ანკერის წონაა 100 გრამამდე.
გეოტექნიკურ კონსტრუქციებში კომპოზიტური არმატურის ანკერის გამოყენების მიზანმიმართულებას განაპირობებს მისი მაღალი კოროზიამედეგობა აგრესიული გარემოს მიმართ და მაღალი სიმტკიცე გაჭიმვაზე. უნდა აღინიშნოს, რომ დროებით ნაგებობებში მისი გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის, რადგან მექანიზებული წესით გვირაბგამყვან და მიწასათხრელ მოწყობილობებსა და მექანიზმებს ადვილად გამოჰყავს წყობიდან კომპოზიტური არმატურა ჭრისა და ძვრის დეფორმაციებზე დაბალი წინაღობის გამო. ამიტომ ასეთ ნაგებობებში უპირატესობა ენიჭება ტრადიციულ ფოლადის არმატურას.
გამაგრება კომპოზიტური ანკერების გამოყენებით უზრუნველყოფს შვეული კედლის, ქანობიანი გრუნტის მასივის ან სამშენებლო ქვაბულის ფერდობის მდგრადობას სიმაღლით 15 მ-მდე. ასეთი სამუშაოები ტარდება მაარმირებელი ელემენტების სისტემის, მიკროხიმინჯების ან დამცავი ზედაპირის დახმარებით.
ანკერული გამაგრება მიეკუთვნება ეკონომიკურ მეთოდს, რადგან არ მოითხოვს ძვირადღირებული შემომზღუდავი საყრდენი კონსტრუქციების (ხიმინჯი, შპუნტი, რკინაბეტონის კედელი, კონტრფორტი და სხვ.) მოწყობას, გაძლიერებულს ჭიმებით, ანკერებით, განმბჯენებით და ა.შ., თუმცა ყოველთვის გასათვალისწინებელია ადგილის საინჟინრო და ჰიდროგეოლოგიური პირობები, აგრეთვე ობიექტის ტერიტორიის განაშენიანება, რადგან ეზოს ფართობი ყოველთვის არ იძლევა საშუალებას ბუნებრივგვერდებიანი (ქანობიანი) ქვაბულის ამოღებისა.
გასათვალისწინებელია ისიც, რომ გრუნტების გამაგრება კომპოზიტური ღეროვანი არმატურის ანკერებით ეფექტურია მხოლოდ მტვროვან-თიხოვანი შეკავშირებული მყარი (თიხა, თიხნარი, ქვიშნარი), ნახევრადმყარი და ძნელადპლასტიკური კონსისტენციის (გამონაკლი-სია ჯდენადი და გაჯირჯვებადი), აგრეთვე ხელოვნურად გამკვრივებული გრუნტებისათვის, ხოლო აგრესიულ გრუნტულ გარემოში კომპოზიტური არმატურის გამოყენება, გამაგრებითი სამუშაოების შესასრულებლად, პრაქტიკულად უკონკურენტოა.
კომპოზიტური ანკერებით გამაგრება წარმატებით გამოიყენება დროებითი მდგრადი შეკავშირებული გრუნტებისათვის (თიხნარი, თიხა, ქვიშნარი) ქვაბულებსა და ნათხარებში სიმაღლით 15 მ-მდე.
ანკერის გრუნტში ჩასამაგრებლად გამოიყენება ინექციური მეთოდი, რომლის დროსაც ჩამაგრება ხორციელდება სამუშაო ზონაში თხევადი პორტლანდცემენტის ხსნარის ჩაწნეხით მარკით 400-500.
ანკერების მოწყობის ტექნოლოგიური სქემა შემდეგია:
- მიმართული ჭაბურღილის გაკეთება მთელ სიგრძეზე;
- ანკერის დაკომპლექტება სამშენებლო მოედანზე;
- დაკომპლექტებული ანკერის ჩასმა ჭაბურღილში;
- ანკერის ტანის ფორმირება ჭაბურღილში და მისი საპროექტო მდგომარეობაში მოყ-ვანა;
- საკონტროლო გამოცდის ჩატარება;
- ცემენტის ხსნარის შეშვება ანკერში და დაბეტონება.
