სცენური მეტყველება
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(ახალი გვერდი: '''სცენური მეტყველება''' – დრამატურგიული ნაწარმოების თეატრალ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''სცენური მეტყველება''' – დრამატურგიული ნაწარმოების თეატრალური განსახიერების ერთ-ერთი ძირითადი საშუალება. სცენური მეტყველება საშუალებას აძლევს მსახიობს მაყურებლამდე მიიტანოს ტექსტში მოცემული იდეა, აზრები და გრძნობები. ფლობს რა სცენურ მეტყველებას, მსახიობი ხსნის პერსონაჟის შინაგან სამყაროს, გადმოსცემს გმირის ხასიათის სოციალურ, ეროვნულ, ყოფითს ნიშან-თვისებებს. სცენური მეტყველება, აქტიორული ხელოვნების არსებითი ელემენტია და გულისხმობს ხმის ჟღერადობას, მოქნილობას, ძალას, სუნთქვის განვითარებას მკაფიოობას, სუფთად წარმოთქმას (დიქცია). სცენური მეტყველების ხასიათი და სტილი იცვლებოდა და ვითარდებოდა თეატრის ისტორიის მთელ მანძილზე სხვადასხვა სკოლისა და მიმართულების აქტიორთა ხელოვნებაში. | + | '''სცენური მეტყველება''' – დრამატურგიული ნაწარმოების თეატრალური განსახიერების ერთ-ერთი ძირითადი საშუალება. სცენური მეტყველება საშუალებას აძლევს მსახიობს მაყურებლამდე მიიტანოს ტექსტში მოცემული იდეა, აზრები და გრძნობები. ფლობს რა სცენურ მეტყველებას, მსახიობი ხსნის პერსონაჟის შინაგან სამყაროს, გადმოსცემს გმირის ხასიათის სოციალურ, ეროვნულ, ყოფითს ნიშან-თვისებებს. სცენური მეტყველება, აქტიორული ხელოვნების არსებითი ელემენტია და გულისხმობს ხმის ჟღერადობას, მოქნილობას, ძალას, სუნთქვის განვითარებას მკაფიოობას, სუფთად წარმოთქმას ([[დიქცია]]). სცენური მეტყველების ხასიათი და სტილი იცვლებოდა და ვითარდებოდა თეატრის ისტორიის მთელ მანძილზე სხვადასხვა სკოლისა და მიმართულების აქტიორთა ხელოვნებაში. |
18:03, 9 ნოემბერი 2021-ის ვერსია
სცენური მეტყველება – დრამატურგიული ნაწარმოების თეატრალური განსახიერების ერთ-ერთი ძირითადი საშუალება. სცენური მეტყველება საშუალებას აძლევს მსახიობს მაყურებლამდე მიიტანოს ტექსტში მოცემული იდეა, აზრები და გრძნობები. ფლობს რა სცენურ მეტყველებას, მსახიობი ხსნის პერსონაჟის შინაგან სამყაროს, გადმოსცემს გმირის ხასიათის სოციალურ, ეროვნულ, ყოფითს ნიშან-თვისებებს. სცენური მეტყველება, აქტიორული ხელოვნების არსებითი ელემენტია და გულისხმობს ხმის ჟღერადობას, მოქნილობას, ძალას, სუნთქვის განვითარებას მკაფიოობას, სუფთად წარმოთქმას (დიქცია). სცენური მეტყველების ხასიათი და სტილი იცვლებოდა და ვითარდებოდა თეატრის ისტორიის მთელ მანძილზე სხვადასხვა სკოლისა და მიმართულების აქტიორთა ხელოვნებაში.
