იხილეთ წყარო გვერდისთვის აძიკვი

'''აძიკვი''' - XI ს. ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, მანგლისის სამხრეთ-დასავლეთით 20 კმ-ზე (თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი, მანგლისისა და თეთრიწყაროს ეპარქია). ისტორიულ ალგეთის ხეობაში. თლილი ქვის მოზრდილი ფილებით შემოსილი ერთნავიანი ეკლესია ორი მინაშენით. 

როგორც ისტორიული, ისე ძველი ქართული სახვითი ხელოვნების თვალსაზრისით, საყურადღებოა [[ბარელიეფი]], რომელიც დატანებულია აძიკვის ეკლესიაზე მიშენებული ეკვდერის კედელში (1.85 მX 0.85 მ [[ბაზალტი]], პირი ინახება საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში). მასზე გამოსახულია ოთხი მამაკაცი (მკვლევართა ვარაუდით – დიდებულები). ბარელიეფს ოთხივე მხრივ შემოუყვება ასომთავრული წარწერა (პალეოგრაფიულად და შინაარსობრივად თარიღდება XII ს.): „[[ქრისტე]], ადიდე შოთა და გამრეკელ და ბეშკენ და ვარაზბაკურ, [[ამენ]]. ქრისტე, შეიწყალე იჩქატ მონა...“ გამოთქმულია მოსაზრება, რომ წარწერაში მოხსენიებული პირები თორელთა საგვარეულოს წარმომადგენლები არიან (ნ. შოშიაშვილი), ხოლო შოთა – [[შოთა რუსთაველი]] (პ[[ინგოროყვა პავლე|. ინგოროყვა]]). ეკლესიაზევე ამოკვეთილია იურიდიული ხასიათის წარწერა (პირველი წარწერის თანადროული) – ვარაზ ბაკურის მიერ აძიკვის ეკლესიისათვის მიწის შეწირვის აქტი. 

''ნ. შოშიაშვილი'' 

==ლიტერატურა==
* ბერძენიშვილი ნ., საქართველოს ისტორიის საკითხები, წგ.: 1, თბ., 1964; 
* ინგოროყვა პ., თხზულებათა სრული კრებული 7 ტომად, ტ. 1: რუსთაველიანა, თბ., 1963; 
* შოშიაშვილი ნ., თორელთა ფეოდალური სახლის ისტორია და შოთა რუსთაველი, კრ.: შოთა რუსთველი, ისტორიულ-ფილოლოგიური ძიებანი, თბ., 1966.

== წყარო ==
* [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია]]

[[კატეგორია:საქართველოს არქიტექტურული ძეგლები‏‎]]
[[კატეგორია:თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტის არქიტექტურული ძეგლები‏‎]]
[[კატეგორია:საქართველოს ეკლესია-მონასტრები]]
[[კატეგორია:წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიები]]