გელათელი პეტრე

პეტრე გელათელი – (XII ს.), პოეტი. ბიოგრაფიული ცნობები მის მესახებ არ მოიპოვება. ანტონ კათალიკოსის სიტყვით, იყო ფილოსოფოსი, რიტორი და ღვთისმეტყველი. პეტრე გელათელს მიაწერენ შემდეგ თხზულებებს: „სიტყვა განხორციელებისათვის ძისა ღვთისა“; „ქალწულებისათვის ბასილი დიდისა“; „მოწამეობისა გვირგვინი განსამხნევებლად აგარიანთაგან დევნილ ქართველთა“; გრიგოლ ნაზიანზელის 186-მუხლიანი სიტყვა ლექსად, დასდებელ-საგალობელნი წმიდათანი; იამბიკო ღვთისმშობლის პატივად; 24 იამბიკო გრიგოლ ღვთისმეტყველისა; იოანე სინელის კლემაქსის ქართული თარგმანი. ამ ნაწარმოებთაგან უმეტესს ჩვენამდე არ მოუღწევია. დაბეჯითებით არც იმის თქმა შეიძლება, ნამდვილად იყო თუ არა ამ ნაწარმოებთა ავტორი პეტრე გელათელი. რაც შეეხება იოანე სინელის კლემაქსის თარგმანს, უკანასკნელმა კვლევა-ძიებამ დაადგინა, რომ ეს თარგმანი ეკუთვნის არა პეტრე გელათელს, არამედ იოანე პეტრიწს. პეტრე გელათელს შეუთხზავს ორი იამბიკო, რომლებშიც შექებული არიან იოანე სინელი და მისი თხზულების მთარგმნელი იოანე პეტრიწი.

ტექსტი

• ძველი ქართული ლიტერატურის ქრესტომათია, I, 1946, გვ. 394 [[1]].

ლიტერატურა

• ი. ლოლაშვილი, იოანე პეტრიწი-ჭიმჭიმელი, წიგნში იოანე პეტრიწი, სათნოებათა კიბე, 1968, გვ. 44-56;
• მისივე, იოანე პეტრიწის ერთი „დაკარგული“ თარგმანისათვის, „ლიტერატურული საქართველო“, 1965, N1.