ბატონო ბიძინა,
ერთხელ, უნივერსიტეტში გამოსვლისას, არნოლდ ჩიქობავამ ბრძანა: "მეცნიერებაში შეცდომა ყველას ეპატიება, ტყუილი კი - არავის."
ეს ჭკვიანური შეგონება პოლიტიკაზეც უნდა გავავრცელოთ.
"ქართულმა ოცნებამ", თქვენი ხელმძღვანელობით, არაერთი შეცდომა დაუშვა, მაგრამ ერთი განსაკუთრებულია.
ჯერ "ჩვეულებრივ" შეცდომებზე ვთქვათ.
ერთი თავადვე აღიარეთ: გიორგი მარგველაშვილის არჩევა. სამწუხაროდ, ვერაფრით განუგეშებთ.
დანარჩენი.
შეცდომა იყო:
კულტურის მინისტრად გურამ ოდიშარიას დანიშვნა;
ბრძენი კონფუცი ამბობს, ნამდვილი შეცდომა შეცდომის გამეორებააო.
თქვენ, ამ შემთხვევაში, შეცდომა გაიმეორეთ: კულტურის მინისტრად, ამჯერად, ის შოუმენი დანიშნეთ, სააკაშვილსა და მის ფავორიტ "მომღერლებს" უაზრო კონცერტებს რომ უმართავდა.
კულტურა ხომ ჩვენი მთავარი საუნჯეა.
წარმატებული შოუმენიო.!
ნამდვილი კურიოზია: როგორ შეიძლება, წარმატებული შოუმენი არსებობდეს იქ, სადაც... შოუბიზნესი თითქმის არ არსებობს.!
განვაგრძოთ შეცდომების ჩამოთვლა:
შეცდომაა მინისტრის მოადგილედ მანანა ბერიკაშვილის დაბრუნება;
შეცდომაა მრჩევლების მხოლოდ იმ პრინციპით შერჩევა, რომ ცნობილი მამების შვილები ბრძანდებიან: საეჭვოა, ხელმოცარულმა ხელოვანმა ან ლიტერატორმა ისედაც არაკომპეტენტურ მინისტრს სასარგებლო რამ ურჩიონ.
შეცდომაა უნივერსიტეტების საკითხში საბედისწერო უკანდახევა;
შეცდომაა (განსაკუთრებით ამ კონტექსტის გათვალისწინებით) ელისო ჩაფიძე და მისი ქორწილი:
ყანდიაშვილსა და რამიშვილზე აღარას ვიტყვი.
შეცდომაა ზვიად ქორიძე. აქვე ვთქვათ: შეცდომა არ იყო ალექსანდრე ელისაშვილი, მაგრამ მან თავად დაუშვა დიდი შეცდომა, როცა სასარგებლო საქმის კეთებას საკრებულოში უაზრო კამათი ამჯობინა.
შეცდომა იყო მეცხრე არხის დახურვა, როცა თითქმის ყველა არხი სინქრონულად გიტევთ;
შეცდომაა "ჯი-დი-ესი", რომლის ოდიოზურმა "რაჭულმა" უფრო მეტი ზიანი მოგაყენათ, ვიდრე ერთად აღებულმა ყველა ტელეკომპანიამ...
შეცდომაა ის, რომ აზრს საშუალო ნიჭის მსახიობებს ეკითხებით და არა ჭკუით, ინტელექტით, განსაცვიფრებელი ერუდიციით გამორჩეულ მწერლებს, მაგალითად, ბაჩანა ბრეგვაძეს, როსტომ ჩხეიძეს, თემურ ქორიძეს... სხვათა შორის, ერთი ღია წერილი, ალბათ,ამ უკანასკნელთანაც (ბრწყინვალე კრიტიკოსთან) დამჭირდება - იმის სათხოვნელად, რომ ქვეყნის ინტერესების გათვალისწინებით, თქვენდამი დამოკიდებულებას ცოტა გადახედოს.
ხედავთ, რამდენი შეცდომა დაგროვებულა.
სამწუხაროდ, ჩამოთვლის გაგრძელება კიდევ შეიძლება.
მრავალტანჯულ ქართველ ხალხს, საბედნიეროდ, მადლიერების გრძნობა არ დაუკარგავს და, თქვენი მთავარი დამსახურების გამო, ზემოხსენებული შეცდომები დიდსულოვნად შეგინდოთ, მაგრამ იმასაც აშკარად ვხედავ, რომ მთავარი შეცდომის პატიება მაინც უჭირს.
მთავარი შეცდომა კი თქვენი გადადგომაა.
დამიჯერეთ, ხალხში თანდათან ძლიერდება იმის განცდა, რომ თქვენ მიატოვეთ.
აუტანელია იმასთან შეგუება, რომ მორალურად და პოლიტიკურად სრულიად გაკოტრებულ ნაც(იონალძებს დაუტოვეთ ერთადერთი სიმართლე, რასაც თქვენი ყველაზე ერთგული თანამებრძოლებიც კი ვერაფერს უპირისპირებენ: ყოველი ნაცი თუთიყუშივით იმეორებს ერთსა და იმავე აზრს იმის შესახებ, რომ გადაწყვეტილებებს ისევ თქვენ იღებთ.
დემაგოგთა და უტიფართა ხელში ეს ერთადერთი სიმართლეც საშიშია. ხომ ხედავთ, იმდენად გათამამდნენ, რომ აკო, ბოცო თუ გივია ახალ რევოლუციას აანონსებენ(.!)...
კი, ნამდვილად გაგიმართლათ ირაკლი ღარიბაშვილმა - ამას ვერავინ უარყოფს და ის მნიშვნელოვან ფიგურად უნდა დარჩეს, მაგრამ თქვენი დაბრუნება სასიცოცხლოდ აუცილებელია.
7 7 7
დიდი ფრანგი მოაზროვნე მიშელ დე მონტენი სპარსეთის მეფის შესახებ წერს: "დარიოსმა, ათენელთაგან მიყენებული შეურაცხყოფა რომ არ დავიწყებოდა, ერთ-ერთ მსახურს უბრძანა - ყოველთვის, როცა მაგიდას მიუჯდებოდა, ყურში სამჯერ ჩაეჩურჩულებინა: "მეფეო, გახსოვთ ათენელები."
სასურველია, თქვენმა ერთგულმა თანაშემწემ ასევე ხშირად ჩაგჩურჩულოთ ხოლმე: "ბატონო ბიძინა, გახსოვთ ნაც(იონალძები."
ხოლო რაც კონფუცის სიბრძნეს შეეხება, პირობას გაძლევთ, რომ დაბრუნების შემთხვევაში, მე თვითონ შეგახსენებთ ხოლმე: "ნამდვილი შეცდომა შეცდომის გამეორებაა."
იმედია, აღარც გაიმეორებთ...

პატივისცემით,
იოსებ ჭუმბურიძე

კი, ნამდვილად გაგიმართლათ ირაკლი ღარიბაშვილმა - ამას ვერავინ უარყოფს და ის მნიშვნელოვან ფიგურად უნდა დარჩეს, მაგრამ თქვენი დაბრუნება სასიცოცხლოდ აუცილებელია.










fs22