ეგნატე კალისტრატეს ძე ფიფია

დაიბადა სოფელ ჯვარში (წალენჯიხის რაიონი). დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1926 წელს. 1940–1950წწ. განაგებდა თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის პედიატრიისა და სანჰიგიენის ფაკულტეტებს, ჰოსპიტალური ქირურგიის კლინიკას, ხოლო 1950 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე სათავეში ედგა იმავე ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტის ქირურგიულ კათედრას. 1943–1953წწ. იყო საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ექსპერიმენტული და კლინიკური ქირურგიისა და ჰემატოლოგიის ინსტიტუტის ქირურგიული განყოფილების გამგე. 1941 წელს ის თბილისის ერთ–ერთი ევაკოჰოსპიტლის  წამყვანი ქირურგიც იყო. ე. ფიფიამ ქართულ მედიცინაში დანერგა ღვიძლის მკურნალობის თვისობრივად ახალი მეთოდი. ის სწავლობდა ღვიძლის ექინოკოკს, ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემების დაზიანების საკითხებს. ფართოდ დანერგა წყლულვანი დაავადების რადიკალური ოპერაცია. მასვე ეკუთვნის ნაშრომები კუჭის პათოლოგიის პრობლემებზე.

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1969-1979)

• 1977 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• 1955 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• ლენინის ორდენი

• ნაღვლის შიგნითა ფისტულები : დამხმარე სახელმძღვანელო სამედიცინო ინსტიტუტის სტუდენტებისათვს (თანაავტორი). - თბილისი, განათლება, 1982. - 108 გვ.
• კლინიკური ლექციები : საფაკულტეტო ქირურგია. სახელმძღვანელო სამედიცინო ინსტიტუტის სტუდენტთათვის. - თბილისი, განათლება, 1973. - 309 გვ.
• გასტროსკოპია (ავტორი). - თბილისის, საბჭოთა საქართველო, 1959. - 204 გვ.
• ღვიძლის აბსცესი და მისი მკურნალობა (ავტორი). - თბილისი, საქბიომედგამი, 1938. - 83 გვ.
• აპენდიციტი (ავტორი). - თბილისი, საქბიომედგამი, 1937. - 176 გვ.