ივანე პავლეს ძე ახალშენიშვილი (ვანო)

დაიბადა ქ. დუშეთში.

სწავლობდა თბილისის სასულიერო სასწავლებელში, სასულიერო სემინარიაში 1897 წელს დაამთავრა პეტერბურგის ვონგლ-სვიდერსკაია კბილის კერძო საექიმო სკოლა. კბილის საექიმო საქმის ორგანიზატორთაგანი საქართველოში.

1894–1903წწ. მუშაობდა "ივერიაში". საექიმო მოღვაწეობასთან ერთად თანამშრომლობდა ქართულ პრესასთან. წერდა მოთხრობებს, ლექსებს, წერილებს, თეატრალურ რეცენზიებს, ბიბლიოგრაფიულ შენიშვნებს. დიდი ღვაწლი მიუძღვის რუსი და ევროპელი მწერლების თხზულებათა თარგმნაში. თარგმნა ნ. გოგოლის, თ. დოსტოევსკის, ვ. კოროლენკოს თხზულებები. მ. ლერმონტოვის, ს. ნადსონის ლექსები. ბ. ბერნის, გ. ჰაუპტმანის, ჰ. ზუდერმანის დრამები. გი დე მოპასანის, ა. ფრანსის, კატულ მენდესის, ოქტავ მირბოს მოთხრობები. 1897 წელს "მოამბეში" გამოაქვეყნა რამდენიმე თავი ჟ. მ გიუიოს წიგნიდან "ხელოვნება სოციოლოგიური აზრით", ა. ჰაცფელდის "ძირითადი კანონები სალიტერატურო კრიტიკისა". ნაწარმოებებს აქვეყნებდა "ინ–ანის", "დამოუკიდებელის", "დავიწყებულის" ფსევდონიმებით. 1901 წელს "ივერიაში" გამოაქვეყნა სტატიები: "შავი ჭირი და მის წინააღმდეგ ბრძოლა", "სამეცნიერო მიმოხილვა". 1902 წელს იმავე გაზეთში გამოაქვეყნა წერილი შემახის მიწისძვრის შესახებ. ეს წერილები "morosus"–ის ფსევდონიმით დაიბეჭდა. მთარგმნელი.

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, საზოგადოების ქუთაისის განყოფილების წევრი (1903-)

• ტარას ბულბა : ნიკოლაი გოგოლი (მთარგმნელი). - თბილისი, პალიტრა L, 2013. - 160 გვ.
• დანაშაული და სასჯელი : რომანი/თედორე დოსტოევსკი (მთარგმნელი). - თბილისი, საქართველოს მაცნე, 2011. - 259 გვ.