გადაჭრილი ან გადაუჭრელი მცენარის ძირში ნორჩი, სწორად ტანაზრდილი, უტოტო, წვრილი ამონაყარი; ან ცალკე სწორად ამოზრდილი სულ ნორჩი, უტოტო, წვრილი მცენარე
- ზოგიერთი მცენარის ლიშხს გოდრებისა და კალათების საწნავ მასალად იყენებენ. ლიშხია მცენარე რო ამეიყრის ძირეფში ლორთქათ და იზდერბა უროკოთ, შტოეფს რო არ გამეიღეფს. მუხა რო ამეიყრის ლორთქათ. იმას ეძახიან ლაჩს (შროშა); ლიშხს უძახით მცენარის ძირში ამონაყარ ახალ შტოეფს (ტაბაკინი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 220.