ლასტი

1. კარგი, სწორი, დავარგებული
    

   ლასტი ტარო მჭიდრომარცვლებიანი დიდი, გრძელი, კარგი ტარო. სულ თლასტი ტაროები აქ წრეულს სიმითს (ტაბაკინი, ხიდარი, უჩამეთი); ზინობიამ ყველას დოურიგა ლასტი ტაროები (საღვინე); დედა, რა დალასტულია სიმიდი, რა კაი ლასტებია! (სანახშირე, ზედა საქარა, ფუთი, IL, II სვირი).

   See also: ჩალასტული
2. ჭყინტი, მოუსვლელი, დაუვარგებელი
    

   რო გამეერევა ჭყლინტი, იმას ქვა ლასტი ტარო. კაი მოსულ სიმიდში ლასტი ტარო დარჩა ბევრი (ჩიხა, სავანე, ჯალაურთა, ზვარე, მოხვა).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 215.