კიბორჩხალი || კიბორჩხალა

1. ფარცხზე დამაგრებული ორკაპა საყრდნობი წისქვილის ბორბლის ფეხისათვის
    

   ბორბლის ფეხისათვის ასაწეველას (ფეხა კიბორჩხალის ხეზეა დამაგრებული, მაღლა თავი ამოშვერილი აქ იქვე; სადაც ონჯაროა (ტაბაკინი); წისქვილის ბორბალს ფეხს დავადგმევიეფთ, კიბორჩხალაზე, რომელიც თუჯი უნდა, იქნეს. კინა არ ვარგა, მალე გაჭრის, თუჯს გვიანობამდი ვერ ჭრის ბორბალი, მერე: ამ ბორბალს ჩოუხერხამთ თავს აქიდან და ჩოუდგამთ კინას, სალტეს დავაცვამთ ზვდე (ზოვრეთი).

   See also: ასაწეველა
2. იგივეა, რაც კიბოლია
    

   დადის კიბორჩხალაი (ბოსლევი); კიბორჩხალას ვერ შევჭამ, საშიკოს ქე უყვარს (განთიადი).

   See also: კუნჩხალი, კიპორჭი
3. ხის სამფეხა დაზგა ხარების დასაჭედად, მასზე ჩამოდებულია უღელი, რაზედაც ნალების ჭედვის დროს ბაწრით გაკრულია ხარის ფეხები
    

   ნალის დასაჭედ სამფეხა ხეს ჩვენ კიბორჩხალს უძახით, კორბოულში ჩათალას უძახიან (ქორეთი).

   Synonym: კიპორჭი, სკამბიჯი, ჩათალა, ჯოჯგმანა
   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 196.