მოთეთრო-მონაცრისფრო უძარღვო მწირი მიწა
- თირ მიწას ურევენ აყალოში, რომ მას სიფიცხე დაეკარგოს და ჭურჭელს არ ექნეს ბზარიანობა. თირი მიწა თიხა მიწის სახეობაა, ადვილათ არ ტალახდება. ჭურს აყალოს დავაგლესთით, მერე თირ მიწას მევიტანდით. თირი მიწა ფხვიერია, სამაშნავია (გეზრული); თირი მიწა თეთრია, არაფერი არ მოდის იმაზე ხეირიანი (ხალიფაური); აყალოს შეურევთ თირ მიწას. ნახევარი აყალო იქნება, ნახევარი თირი მიწა. თირ მიწას პირველათ საზელზე დავყრით, დავცენცამთ, კოლბოხეფს გავაფხვიერეფთ, მერე დავასხურეფთ წყალს და შოურევთ აყალოს (ბოსლევი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 169.
to main page 
top of page