ბანში, შუაცეცხლის თავზე, ამოჭრილი ადგილი სინათლისა და ჰაერის შესასვლელად და კვამლის ამოსასვლელად,– საკვამურად
- ერდო ბუხრის ყელივით ცარიელი ადგილია, რომლიდანაც კვამლი ადიოდა მაღლა. კერიიდან ერდოში ადიოდა კვამლი მაღლა, მერე ყავრები ქონდა გადაფარებული ზეიდანი, რო წყალი არ ჩასულიყო (შომახეთი); შუაცეცხლი იცოდენ, რო ადიოდა კვამლი ზევით, ის ზედა ნაწილი იყო ერდოი (წაქვა); ცეცხლი რო ენთო ძირს, მაღლა, სახურავში, ქონდა, როგორც ბუხარს აქვს, კვამლის ასავალი, შუაში გამოჭრილი, ძირს თაღივით ქონდა გაკეთებული, ესაა ერდო (ბაჯითი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 147-148.
to main page 
top of page