შესაფერისი დრო, სეზონი
- როცა მოგიწევს შენი ალო, თავათ გამოგიძახეფთო (ბოსლევი); საქმე მუდამ არი, მარა თავ-თავისი ალო აქ (ლარიხევი); ამ ალოში ქალებიც ზიდავენ საფქვავს (ზედუბანი). დიდარე სოფელია, მარა თავს ალოზე ვეღარ მუშაოფს ადამიანი (ზარანი). გაზაფხულზე ალო არი და ხვნას ვიჩქარით (ქორეთი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 23.