ხიმე

1. დაპობილი ძელი ხიმეა დაპობილი ხე (ჯალაურთა); ვენახის ხიმეს მოქყიდი-მეთქი (პერევი); იმ ერისთავს ქონდა ხიმით შამორაგული 200 ქცევა ეზო (წყალშავი).
   Synonym: რაფი
2. დაპობილი ძელების (ხიმის) ღობე
    

   ხიმეა მუხისა და წაბლის დაპობილი ხეები, ორ მარგილს შორის ცირიბულათ ჩაწყობილი, ზევიდან სარეფს აქ გვერგვი (შომახეთი); ხიმე რო მოვარღვიეთ, გრიალებდა თორნეი (სავანე); დეიწყო რიხინ-რიხინი ტყვიამ ხიმეზე (ხრეითი).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 513.