ქვევრის თავზე დაგლესილი აყალოს შემდეგ დასაყრელი ფხვიერი მიწა
- ზევიდან დავაყრით ჭურს ფხვიერ მიწას, ესაა ხვერები (ქვედა საქარა); ქოვრას ვახურამთ ბადიმს, მერე იმას მიწას ჩავაგნისავთ, აყალო მიწას, მერე მშრალ მიწას - ხვერს (მოხვა).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 510-511.