ხალთა

1. მაჩვი
    

   ხალთა დევიჭირეი ხაფანგში, ჭამდა სიმიდს (ვახანი); ხალთა შამეეჩვია სიმითს (ზვარე); თუ მოასწრეს, ხალთასთან მოკლევენ კურდღელსაც (ხევი); ხალთა დამიჭერია მეცე, დადის ყანებში და ჭყლინტ სიმითს ჭამს. კაი დიდი ღორი რო იქნება, იმაზე უმწარესი წახთენა იცის ყანების (მორძგვეთი).

2. თხის ან ცხვრის ტყავის ჭურჭელი, - გუდა
    

   ხალთა ცხვრის ან თხის ტყავის ჭურჭელია, რომელშიც სიმინდს, ლობიოს ან დაქფულს ვყრით (ქვაციხე, ტაბაკინი).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 500.