ჩერგილი

1. პურისა და ქერის ძნების დროებით დადგმული ზვინი
    

   ყანაში ვდგამთ ჩერგილეფს, 200-300 ძნა იქნება ერთათ (არგვეთი); პურის ძნეფს თუ ზვინივით დადგამ, იქნება ჩერგილი (სხვიტორი); ჩერგილია პურის ან ქერის ზვინი (პერევი); პურს პურათ შეინახავენ და ნამჯას ცალკე, ან ურმეულს დადგემენ,ან ჩერგილს. ჩერგილი იქნებ, თუ რგვალათ დეიდგმება ჯბერეთისა), პურს შევკრამთ კონებათ და დავდგამთ ჩერგილს, თუ რგვლათ იქნა (ბაჯითი).

2. ლობიოსა და ძაძის ზვინი
    

   ჩერგილს ვეტყვით, სარს რო დაასობენ მიწაში და ლობიოს პარკიანად ჩამოაცმევენ (შომახეთი); ლობიოს და ძაძის ჩერგილები დავდგით (ხვაშითი); ჩერგილია ლობიოს ზვინი, რომელიც იდგმება ხირხალა (ხრეითი); ლობიოსას დადგამ ჩერგილეფს (შუქრუთი).

3. იგივეა რაც ქუბი
    

   ჩალის 5-5 კონას წვეროებით დავაყენეფთ ფეხზე, ჩერგილს გავაკეთეფთ, დავაჩერგილეფთ (ზოვრეთი).

   See also: დააჩერგილეფს
   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 452.