ყუდრე

1. მყუდრო, წყნარი, მშვიდი
    

   ესენი ყუდრე ხალხი არიან (ზედა საქარა); კი ყუდრე ოჯახი აქთ ამათ (სანახშირე).

2. დაყუდრდება, დაყუდრებული, მეიყუდრეფს
   მყუდროება
    

   იქით უფრო ყუდრე იყო (ჯალაურთა).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 426.