წეელის შემდეგ დაუმაკებლად დარჩენილი საქონელი (და არა საერთოდ დაუმაკებელი), - ბერწი (ამ მნიშვნელობით იხმარება მთელს ზემო იმერეთში)
- რო იწველის და მამავალ წელს უმაკური დარჩება, ბელწია ისი (ზარანი): ხპოი რო ყამს, მერე რო აღარ იმაკინეფს, ბელწათ დარჩება. მერე გვიან დამაკდება (ვახანი); ერთი წელიწადი ან მეტი დოუმაკებელი რო დარჩება ძროხა, თავს რო არ დეიცავს ბელწი ქვია იმას (ტაბაკინი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 49.