საკავებელა

1. დაგრეხილი წნელი, მავთული ან ჯაჭვი, რომელიც ერთი ბოლოთი ზესადგარზეა გამობმული, ხოლო მეორეთი - ურიმის თვალზე, რომ დაამუხრუჭოს იგი და ურემი ნელა წამოვიდეს თავდაღმართზე
    

   ურემს აქა ტორმუზს არ უკეთებენ, ზესადგარზე დამაგრებულია საკავებელა, რომელიცაა ღვლეჭის, სინის, ჯაქვის. იგი ცალ გვერდზე გოგორას კეტავს, რო თავდაღმართზე ნელ-ნელა წამევიდეს ურემი (ტაბაკინი).

2. იგივეა, რაც საყენებელა (იხ.)
    

   ღარში ჩადებენ საკავებელას და წყალს გადოუშოფს გვერდებზე, ბორბალს აღარ მოხვთება (ტაბაკინი).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 323.