ნაღვერდალი
- შეშა დამწვარია და ნაღვედარიც ქრება (ზვარე). || იგივეა, რაც ღადარი, ღველფი. გულს რო ერევა ადამიანს. ჭიქაში ჩაყრიან ნაღვედარს, ღველფს ვეტყვით ამას, დეიწმინდავს ი ნაცარი და წმინდა წყალს დალევენ (ხიდარი).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 285.