cadúcus, a, um

1. ცვენილი, ვარდნილი;
    

   cadúcis sáxa cavántur áquis ვარდნილი წყლისაგან კლდეც კი იხვრიტება (Ov P. 2,7,40);

2. fig. დაღუპული (ომში);
3. Jur.
   უპატრონო, უმემკვიდრო;
4. fig. წარმავალი:
    

   res humánae frágiles caducaeque sunt ადამიანის საქმეები წუთიერია და წარმავალი (Cic am. 27);

5. fig. გაცრუებული;
    

   spes cadúces გაცრუებული იმედები (Met. 9,597).

   Source: ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა); ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, 1961 (თსუ-ს სტ.)