ტუჩი, დრუნჩი; ნაპირი, «ბაკო», «კიდე»:
- „ბ ა გ ი თ ა ხოლო მადიდებს მე“ მთ. 15,8; „ბ ა გ ე ნ ი მისნი ოდენ იძრვოდეს“ I მფ. 1,13; „გ რ გ ო ლ ი თ ა განუჴურიტო ბ ა გ ე მისი“ იობ 40,21; „პირსა აკოცებნ ბ ა გ ი თ ა თჳსითა“ მ. სწ. 246,16; „იყვნენ ვითარცა ქჳშაჲ ბ ა გ ე თ ა ზედა ზღჳსათა“ G, მსჯ. 7,12; „რომელ არს ბაგეთა თანა ნაღუარევისა არნონისათა“ G,– „რომელ არს კ ი დ ე ს ა ნაღუარევისა არნონისასა“ M, ისუ ნ. 18,9; „ძგიდებ ბ ა გ ე ს ა თანა მისსა მრგულივ მტკავლეული“ pb.,– „გძილი გარემო ბ ა კ ო თ ა მისთა მტკაველი ერთ“ – ეზეკ. 43,13.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page