«ღირ-», «სათანადო ყოფა», ღირს ყოფა, შესაფერისობა, «გება»:
- „არა ჯ ე რ-არს შენდა" მრ 6,18; „რომელი არა ჯ ე რ-ა რ ს „ესე ჯ ე რ-ი ყ ო საქმედ“ DE, — „ესე გ ი ღ ი რ დ ა ყოფად“
- C, მთ. 23,23; „ესე ჯ ე რ-ი ყ ო ყოფად“ ლ. 11,42; „ჯ ე რ-ი ყ ო დადებად შენდა ვეცხლი იგი ჩემი სავაჭროსა“ DE, ―
- „გ ი ღ ი რ დ ა ვეცხლი იგი ჩემი მიცემად ვაჭართა“ მთ. 25,27; „ჯ ე რ-ი ყ ო აღსრულებად წერილი“ საქ. მოც. 1,16;
- „ვითარცა ჯ ე რ-ა რ ს“ M,— „ვითარ ს ა თ ა ნ ა დ ო ა რ ს“ G, ისუ ნ. 18,4; „არა ჯ ე რ-ი ყ ო შენდა ჴელისა მიყოფაჲ
- კაცისა შარავანდედისა“ ფლკტ. 139,17; „ჯ ე რ-ა რ ს დამორჩილებაჲ“ ჰრომ. 13,5; „არა ჯ ე რ-ა რ ს კაცისა ჰურიისა“ G, —
- „არაჲ ე გ ე ბ ი ს კაცისა ჰურიაჲსა“ Ⴀ, საქ. მოც. 10,28.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.