ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ჴა ჴდ ჴე ჴი ჴმ ჴნ ჴო ჴრ ჴს ჴუ ჴშ ჴჳ
ჴედ ჴევ ჴელ ჴემ ჴერ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ჴელ(თ)-აღპყრობა/აპყრობა

ჴელის-აღპყრობა.
შეწევნა, დახმარება, ხელის დაჭერა, ხელის აღმართვა:
 
„არავის დაცემულსა ჴ ე ლ თ-ა ღ უ პ ყ რ ი ს აღდგინებად“ მ. სწ. 236,28. „ღმერთსა ჴელ-აპყრობით ჰმადლობდეს“ ი.-ე. 33,7.
See also: აპყრობა, აღპყრობა, აპყრობა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9