იღლია, კალთა:
- „მიიყვანა... წ ი ა ღ თ ა აბრაჰამისთა“ DE, ლ. 16,22; „აღიხუენ იგინი წ ი ა ღ ს ა შენსა“ G, რიცხ. 11,12; „ვინ შეკრიბნა ქარნი წ ი ა ღ თ ა“ О, იგ. სოლ, 30,4;
- „გფუფუნებდ შენ წ ი ა ღ თ ა ჩემთა“ ფლკტ. 142,16; „მიგეც მჴევალი ჩემი წ ი ა ღ თ ა შენთა“ О, დაბ, 16,5; „არა განივსის... წ ი ა ღ ი, რომელი შეჰკრებნ მჭელეულებსა
- მისსა“ ფს. 128,7; „ესუა წ ი ა ღ თ ა მისთა ყრმაჲ იგი“ ვარ. 379,13; „დამალნა ჴელნი მცონარმან წ ი ა ღ თ ა შიდა“ О, იგ. სოლ, 26,15; „გამო-მე ვინ-იკრის წ ი ა ღ თ ა
- ცეცხლი და სამოსელი მისი არა იწჳს?“ მრთ. A, კ. იერ.-სინან. 64.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page