შხამიანი, მოწამლული:
- „უკუეთუ მესროდის ჩუენ მტერი ისრითა მისითა წ ა მ ლ ე ა ნ ი თ ა, წინა აღუდგათ ჩუენ ფარი იგი ლოცვისაჲ“ მ. სწ. 144,12;
- „უპყრობდა იგი ჴელითა გუელთა და ღრიანკალთა და ყოველთა მათ ქუეწარმავალთა წ ა მ ლ ი ა ნ თ ა“ მ. ცხ. 427v.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.