«ფიჩჳ», «თალია», ტომარი, უხეში ქსოვილი თხის მატყლისა:
- „ყოველსა, რომელსა შთავარდეს მკუდარი ამათგანი, არაწმიდა იყოს: ყოველსავე ჭურჭერსა ძელისასა... გინა ძ ა ძ ა ს ა“ О,—„ყოველსა, რომელსაცა ზედა დაეცეს მათგანი,
- მო-რაჲ-მკუდარ იყვნენ იგინი, არაწმიდა იყოს ყოვლისაგან ჭურჭლისა ძელისა... ანუ ფ ი ჩ ჳ ს ა“ G, ლევიტ. 11,32; „მოიხუნეს ძ ა ძ ა ნ ი ძუელნი მჴართა მათთა ზედა“
- G, ისუ ნ. 9,4; „შთაიცუეს ძ ა ძ ა ჲ და გარდაისხეს ნაცარი თავსა თჳსსა" I, ნეემ. 9,1; „განიძარცუე ძ ა ძ ა ჲ ეგე წელთაგან შენთა“ O, ეს. 20,2; „შეირტყთ წელთა თქუენთა ძ ა ძ ა ჲ“
- ეს. 32,11; „ნუ დღეს ძ ა ძ ი თ ა და ხვალე სამოსლითა ჩჩჳლითა“ S—97,5v. „რაჟამს დამმალე მე ძ ა ძ ა ს ა ქუეშე ს ა მ ა ტ ყ ლ ე ს ა“ ვარ. 821; „ძ ა ძ ი თ ა ნაცარსა ზედა
- მსხდომარეთა შეინანეს“ მთ. 11,21; „ერთი ოდენ თ ა ლ ი ა ჲ იფქლისაჲ (რომელ არს ძ ა ძ ა ჲ) უქმნით მას წელიწადსა შინა“ მ. ცხ. 108r; „იპოვნეს იგინი, ძ ა ძ ა ნ ი სავსენი
- იფქლითა“ მ. ცხ. 223v; „მივეც ერთი ძ ა ძ ა ჲპური“ Ath.—12,114r; „უბრძანა ძ ა ძ ა ჲ კანაფისაჲ მოღებად და შთასუა იგი მას შინა და დაჰბეჭდა ბრპენითა“ H—341,775.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page