ც:
- „რომელმან ც ა განსცა იგი“ მთ. 10,4; „იგიცა აკურთხა“ მრ. 8,7; „ეხილვა-ც ა მრავალი სასწაული“ C, ი. 4,45; „მრავალნი იტყოდეს-ც ა,
- ვითარმედ მოკუდა“ DE, მრ. 9,26; „სადა ც ა აღზრდილ იყო“ ლ. 4,16.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.