- „შ ა ბ ა თ ო ბ დ ა ერი იგი დღესა მას მეშჳდესა“ О, გამოსლ. 16,30; „ი შ ა ბ ა თ ე ნ ი თ შაბათნი თქუენნი“ G, ლევიტ. 23,31, „შეიწყნარის ქუეყანამან
- შაბათი თჳსი შ ა ბ ა თ ო ბ ა დ“ M, II ნშტ. 36,21; „და-სამე-აკლდების შ ა ბ ა თ ო ბ ა ჲ იგი ერსა ღმრთისასა“ ჰებრ. 4,9.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.