( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უც უცა უცბ უცე უცვ უცი უცნ უცო უცხ

უცალოება

გართობა, მეცადინეობა, შრომა, გარჯა, «მოცალება», მოუცლელობა:
 
„უ ც ა ლ ო ე ბ ა ჲ დიდი დაებადა კაცთათჳს“ О, —„მ ო ც ა ლ ე ბ ა დიდი შეიქმნა ყოვლისა კაცისა“ pb.,ზირ. 40, 1;„ღამით სანთლითა უთარგმნიან... ფრიადისა უ ც ა ლ ო ე ბ ი ს ა გ ა ნ
და საურავთა“ ი.-ე. 30,35; „მოვიცალოთ მსოფლიოჲსაგან უ ც ა ლ ო ე ბ ი ს ა ჩუენისა“ მ. სწ. 54,19.
See also: უცალო
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9