( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უპა უპე უპი უპო უპუ

უპოვარ-ი, უპოარ-ი, უპუარ-ი

არასმქონე, ღატაკი, «დავრდომილი»:
 
„არა უ პ ო ვ ა რ იყო ყოლად ძლიერი ჴელი შენი“ O, სიბრძ. სოლ. 11,18; „უ პ ო ვ ა რ ნ ი იგი... დაუტევნა... ვენაჴის-მოქმედად“ I, ―„დ ა ვ რ დ ო მ ი ლ თ ა გ ა ნ... დაუტევნა... ვენაჴის-მოქმედად“
pb., იერემ. 52,16; „იგინი მდაბიონი არიან, შვილნი უგუნურთა და უ პ ო ვ ა რ თ ა ნ ი“ ანდ.-ანატ. 218,2; „გამოირჩია ღმერთმან უ პ ო ვ ა რ ი და უდაბნოჲს-მოყუარჱ“ კ. იერ.-ნათლისღ. 86,5; „კეთილ
არს შენდა საყოფელი საგლახაკოჲ, უღონოჲ და უ პ ო ვ ა რ ი“ მ. სწ. 198,8; „იყოს კაცი ჴმელ გუამითა და უ პ ო ვ ა რ ჴორცითა“ მ. სწ. 270,20; „გლახაკთა მათ და უ პ უ ა რ თ ა ენატრებინ წყლითაცა
განძღომაჲ“ A—92,237.
See also: პოვნა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9