ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უპა უპე უპი უპო უპუ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

უპატიო, უპატივო

«შეურაცხი», უღირსი, უპატივცემლო:
 
„ეკუეთოს... უ პ ა ტ ი ო პატიოსანსა“ I, ეს. 3,5; „არა არს წინაწარმეტყუელი უ პ ა ტ ი ო (შ ე უ რ ა ც ხ DE)“ მრ. 6,4; „(შესაქმედ) რომელიმე პატიოსნად ჭურჭრად და რომელიმე უ პ ა ტ ი ო დ“ ჰრომ, 9,21;
„რომელთა შეურაცხ-მყონ მე, უ პ ა ტ ი ო იქმნენ იგინი“ საკ. წიგ. II 120,31. „დიდებაჲ მათი უ პ ა ტ ი ო დ დავდვა“ О, ოვსე 4,7.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9