უფრო მძიმე:
- „დაგიტევებიეს უ მ ძ ი მ ე ს ი შჯულისაჲ“ მთ. 23,23; „არა არს უ მ ძ ი მ ე და უძნელე ტჳრთ, ვითარცა ცოდვაჲ და განდგომილებაჲ“ მრთ. S, ოქრ. -მარხ. და იონ. 105,10; „სიკუდილი და ცხოვრებაჲ უ მ ძ ი მ ჱ ს
- სიკუდილისა განეწესა მის ზედა“ იქვე, 102,2; „და უ მ ძ ი მ ე ს ი ესე იყო, რამეთუ...“ ი.-ე. 52,1; „დამიმძიმდა ტჳრთი ცოდვათა ჩემთაჲ უ მ ძ ი მ ე ს მთათა სიმძიმესა“ მ. სწ. 248, 32.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.