გზის არმქონე, «უვალი»:
- „ვიდოდეთ უდაბნოთა უ გ ზ ო თ ა“ Ο, სიბრძ. სოლ. 5,7; „უ გ ზ ო არს კაცთაგან და საცხოვართაგან“ O,―„უ ვ ა ლ არს კაცთაგან და საცხოვართა“ pb., იერემ. 32,43; „უდაბნოჲსა ამისგან უ გ ზ ო ჲ ს ა
- და ურწყულისა“ მარკ. 251v; „უცხოსა და უ გ ზ ო ს ა ქუეყანასა (გჳძღოდა)“ I, იერემ. 2,6; „უ გ ზ ო ს ა და ძნელსა ვალს“ Sin.—97,2v.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.