საშიშარი, შიშის მომგვრელი:
- „ს ა შ ი ნ ე ლ ი რაჲმე მოლოდებაჲ საშჯელისაჲ... შესჭამდეს მტერთა მათ“ ჰებრ. 10,27; „ს ა შ ი ნ ე ლ არს ადგილი ესე“ I, დაბ. 28,17; „წმიდა და ს ა შ ი ნ ე ლ არს სახელი მისი“
- ფს. 110,9; „სიტყუამან ს ა შ ი ნ ე ლ მ ა ნ შეაძრწუნის გული კაცისა მართლისაჲ“ О, იგ. სოლ. 12,25; „იქმნეს ძრვანი დიდ-დიდნი და ს ა შ ი ნ ე ლ ნ ი“ ფლპ. მოც. 7,38; „ნუ ვინ
- უჩნ ს ა შ ი ნ ე ლ და საზარელ“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ. და იონ. 100,17; „იყოს სოფელი იგი ჰურიასტანისაჲ ს ა შ ი ნ ე ლ ეგჳპტელთა“ I, ეს. 19,17; „შიშითა ძრწოდიან ზარისა მისგან
- ს ა შ ი ნ ე ლ ი ს ა“ მ. სწ. 14,11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.