ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ნა ნგ ნდ ნე ნთ ნი ნო ნუ ნქ ნწ
ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნამ ნან ნაო ნაპ ნარ ნას ნატ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ნაგუემ-ი

ნაცემი, წყლულება:
 
„არა არს... არცა ნ ა გ უ ე მ“ I, ეს. 1,6; „დაბანნა იგინი ნ ა გ უ ე მ ი ს ა გ ა ნ“ საქ. მოც. 16,33; „ვითარ განიკურნე მეყსეულად ნ ა გ უ ე მ თ ა მაგათგან გესლისა მის გუელისაჲსა?“ ფლპ. მოც. 3,23; „ნ ა გ უ ე მ თ ა მისთაგან ვკუნესი“ Sin. —11,83r.
See also: გუემა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9