
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

მყარ-ი

მტკიცე, მაგარი, «უღაღი»:

„შესლვად ჴურელებსა მ ყ ა რ ი ს ა კლდისასა“ I, ეს. 2,21; „ნაწევარი მისი ვითარცა მ ყ ა რ ი ლოდი“ M, იობ 41,6; „მოვიდეს მთასა, მ ყ ა რ ს ა მწუერვალსა“ M, იობ 40,15;
„აღმოგიცენა შენ კლდისაგან მ ყ ა რ ი ს ა წყაროჲ წყლისაჲ“ G,—„გამოგიდინა შენ წყაროჲ კლდისა მისგან უ ღ ა ღ ი ს ა“ M, II შჯ. 8,15; „გურდემლი ხარ შენ რკინისაჲ,
მ ყ ა რ ი“ Sin.—11,168a.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.