 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მოხუმა
«აღხუმა», «აღტევება», «მიხუმა», «წაღება», წართმევა, გამოღება, მოტანა:
- "მ ო ი ხ უ ნ ე ს სულელთა მათ სანთელნი მათნი“ DE,—„სულელთა მათ რა ა ღ ი ხ უ ნ ე ს სანთელნი მათნი“ C, მთ. 25,3;
- „მ ო ი ხ უ ნ ი ს რტონი დიდ–დიდნი“ DE,—„ა ღ უ ტ ე ვ ნ ი ს რტონი დიდნი“ C, მრ. 4,32; „მე მ ო ვ ი ხ უ ნე შენგან
- გულის–სათქუმელნი, თუალთა შენთანი“ O,––„მე მ ი ვ ი ხ უ ა მ შენგან გულის-სათქუმელთა თუალთა შენთასა“ G, ეზეკ.24,16;
- „არცაღა ძლით მ ო უ ხ უ ნ ი ა ნ მათგან“ ფიზ. XV,12; „რომელი მ ო ი ხ უ ა მ ფერად–ფერადთა ნაყოფთა“ მ. ცხ. 81r;
- „ეპიფანე მ ო ი ხ უ ნ ა ორნი ტევანნი“ საკ.წიგ. II 116,38; „კუალად სხუათა ღონეთა მ ო ი ხ უ ა მ ს“ A–35,27v.
See also: ხუმა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |