მოხვევა, მოკვრა:
- „ბადის-პირნი ცოდვისანი მ ო მ ე ხ ჳ ნ ე ს მე“ Շ,—„საბელნი ცოდვილთანი მ ო მ ე ხ ჳ ნ ე ს მე“ G, ფს. 118,61; „თეკლა
- მ ო ე ხ უ ე ვ ი ს მას, ვითარცა საქუსალი ქსელსა“ თეკლა 96,18; „ნუცა მ ო ი ხ უ ე ვ მკლავთა მისთა“ O; იგ. სოლ.
- 5,20; „მ ო ხ ჳ ა ვარშამაგი იგი თუალთა მისთა“ O, III მფ. 20,38; „მ ო ე ხ ჳ ა და ამბორს-უყო მას“ O, დაბ. 29,13.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.